Quantum redactiones paginae "Benedictus de Nursia" differant

'''Sanctus Benedictus de Nursia''' (circa [[480]]–circa [[547]]) pater [[monachus|monachorum]] occidentalium, [[Nursia]]e natus est circa annum [[480]], cum geminae eius [[Scholastica]]. Pater erat notus vir Romanus, eiusdem civitatis, et in pueritia certe gavisus est omnia bona illae provinciae. Romam missus ad studios faciendum, vidit vacuitatem pompae mundi. Fugit in [[Sublaqueum]], et ibi vixit vitam magnae paupertatis in caverna, vestito a monacho Romano, qui etiam ei cibum dedit, in habitu monastico. Tribus annis ibi in silentio vivens, Deo arctius se univit, et sibi virtutem vicit. Cum iam fulsit sanctitate, electus est in abbatum monasterii localis; sed ibi eius disciplina non placuit monachis, et tentaverunt eum veneficare. Fugiens, reversit in cavernam, sed multi, desiderantes vitam austeram et devotam sequi, secuti sunt et eum, et ibi duodecim parvos monasterios erexit et ibi conscripsit suam sanctam [[Regula Sancti Benedicti|regulam]], quae usque ad hodie adhibetur a milies monachorum per totam orbem. Sua regula nota est pro [[temperantia]]: non quaerit mortificare monachos super ordinem, sed bene sciens naturam humanam, quaerit personam formare per vias orationis, laboris, et obedientiae. Vita Sancti Benedicti non omnibus placuit, et vari invidiosi de eius fama, quaesierunt eum diffamare. Non volens eis respondere, emigravit in Montem Casinum, ubi novum monasterium fundavit, et ubi monachi [[Ordo Sancti Benedicti|Benedictini]] adhuc vivunt. Ibi mortuus et sepultus est, et honoratur a multis filiis spiritualibus, et a tota ecclesia, tam in oriente quam in occidente.