Quantum redactiones paginae "Lingua Serbocroatica" differant

Content deleted Content added
+vide etiam
paginam mutavi auxique
Linea 27:
Notionis "Linguae Serbocroaticae" primo anno [[1824]] a [[Iacobus Grimm|Iacobo Grimm]] in prologo Parvae Grammaticae Serbicae (a ''Vuk Stefanović Karadžić'') ab illo versae mentio facta est.<ref>[http://books.google.de/books?id=8sUGAAAAQAAJ ''Wuk Stefanowitsch' Kleine Serbische Grammatik, verdeutscht und mit einer Vorrede von Jacob Grimm''], G. Reimer, Lipsiae et Berolini 1824, p. XX.</ref> Nonnullis annis post (1836) denuo a [[Philologus|philologo]] ''Jernej Kopitar'' in epistula adhibita est. Ab anno [[1921]] usque circa ad annum [[1993]] Lingua Serbocroatica fuit una e linguis publicis [[Iugoslavia]]e, quae dialectos [[Serbi|Serborum]], [[Croati|Croatorum]], [[Bosniaci|Bosniacorum]] et [[Montenigrini|Montenigrinorum]] contegeret sive in unum duceret.
 
[[Iugoslavia]] dilapsa linguae separatae sunt: [[Lingua Croatica]], [[Lingua Serbica]], [[Lingua Bosnica]] et nuper etiam [[Lingua Montenigrinica]] (cuius status autem adhuc dubius est) ex tunc publice linguae distinctae describi solent.
 
NotioVerbum ''Lingua Serbocroatica'' imprimis in [[Croatia]] et [[Serbia]] vixdum in usu est. Ad linguam autem publicam fere 100 annorum, quae usque ad Iugoslaviam dilapsam communiter culta est, describendam porro aptum est. Cum tamenad res hodiernas describendas notione generali opus est, saepe sigla '''BKS''' (pro ''Bosnice/Croatice/Serbice'') adhibuntur. Alia appellatio harum linguarum est '''Linguae Slavicae medio-austro-occidentales'''.
 
== Varietates normativae ==
Lingua Serbocroatica (certe quidem post [[Bellum Orbis Terrarum Secundum|bellum orbis terrarum secundum]]) non uniforma, sed [[Lingua pluricentrica|pluricentrica]] accepta est, cui non sola norma erat (sicut Linguae Italianae, Polonicae vel Finnicae), sed plures varietates normativae (sicut plurimis linguis, quibus plures gentes loquuntur, sicut Linguae Anglicae, Francicae, Theodiscae). Talis varietas lingua Serbocroatica ''varijanta'' nominatur.
 
Cunctis temporibus varietates Serbocroaticae non tantum pronuntiatione (ut puta: beli/бели - bijeli/бијели - bili) et usu abecedarii sive Latini sive Cyrillici, sed imprimis verborum supellectile usuque inter se differebant.
 
== Opiniones de linguae Serbocraticae statu hodiernae ==
Disputatio maxime persuasione gentilicia affectuque imbuta est. Quamquam qui varietatibus Serbicis, Croaticis Bosnicisque loquuntur se invicem facile intelligunt, simul tamen multi (vel plurimi?) renuunt hoc sermonis medium esse linguam communem.
 
Sunt duo opiniones principales:
*Linguam Serbocroaticam esse linguam pluricentricam
*Linguam Serbocroaticam esse mythum publicum
Opiones [[linguista]]rum olim [[Iugoslavia]]e de origine propinquitateque harum linguarum differunt pro cuiusque patria.
 
== Exemplum ad linguas comparandas ==
Line 61 ⟶ 74:
|}
 
== Collocatio locutorumBibliographia ==
* Auburger, Leopold. ''Die kroatische Sprache und der Serbokroatismus.'' Ulmae 1999. ISBN 3-87336-009-8.
Lingua Serbocroatica in [[Serbia]], [[Croatia]], [[Bosnia et Herzegovina|Bosnia, Herzegovina,]] [[Mons Niger|Monte Nigro]] adhibetur.
* Brozović, Dalibor. "Serbo-Croatian as a pluricentric language". In: ''Pluricentric Languages: Differing Norms in Different Nations''. Ed. Michael Clyne. Berolini, Novi Eboraci 1992. S.&nbsp;347-380. ISBN 3-11-012855-1.
* Bunčić, Daniel. Die (Re-)Nationalisierung der serbokroatischen Standards. In: ''Deutsche Beiträge zum 14. Internationalen Slavistenkongress, Ohrid 2008.'' Ed. Sebastian Kempgen, Karl Gutschmidt, Ulrike Jekutsch, Ludger Udolph. Monaci 2008 (=&nbsp;''Die Welt der Slaven, Sammelbände/Sborniki,'' Ed. Peter Rehder und Igor Smirnov, Bd.&nbsp;32). S.&nbsp;89-102. ISBN 978-3-86688-007-8.
* Greenberg, Robert D. ''Language and Identity in the Balkans: Serbo-Croatian and its Disintegration.'' Oxoniae et al. 2004. ISBN 0-19-925815-5.
* Gröschel, Bernhard. "Postjugoslavische Amtssprachenregelungen – Soziolinguistische Argumente gegen die Einheitlichkeit des Serbokroatischen?" In: ''Srpski jezik'' (Belgradi), 8.1/2 (2003). S.&nbsp;135-196.
* Gröschel, Bernhard. ''Das Serbokroatische zwischen Linguistik und Politik. Mit einer Bibliographie zum postjugoslavischen Sprachenstreit'', 2009 (ISBN 978-3-929075-79-3)
* Ivić, Pavle. ''Die serbokroatischen Dialekte. Ihre Struktur und Entwicklung'', Vol. 1: ''Allgemeines und die štokavische Dialektgruppe'', 1958
* Kačić, Miro. ''Kroatisch und Serbisch: Irrtümer und Falsifizierungen.'' Una cum Ljiljana Šarić. Vertit Wiebke Wittschen, Ljiljana Šarić. Zagrabiae 1997. ISBN 953-6602-01-6.
* Kordić, Snježana. "Pro und Kontra: 'Serbokroatisch' heute". In: ''Slavistische Linguistik 2002''. Ed. Marion Krause und Christian Sappok. Monaci 2002. S.&nbsp;97-148. ISBN 3-87690-885-X.
* Okuka, Miloš. ''Eine Sprache – viele Erben: Sprachpolitik als Nationalisierungsinstrument in Ex-Jugoslawien.'' Clagenfurti 1998. ISBN 3-85129-249-9.
 
== Vide etiam ==
Line 74 ⟶ 96:
 
== Nexus externi ==
{{InterWiki|code=bssh}}
* [http://www.crodict.com croDict Lexicon Croaticum verbis Serbocraticis additis]
{{InterWiki|code=hr}}
* Peter Rehder: [http://www.uni-klu.ac.at/eeo/Serbokroatisch.pdf Vox Linguae Serbocroaticae in Encyclopaedia Orientis Europaei] (Theodisce)
{{InterWiki|code=sr}}
* [http://www.omniglot.com/writing/serbo-croat.htm Abecedarium Serbicum et Croaticum] (Anglice)
* Sean McLennan: [http://www.shaav.com/professional/linguistics/serbocroation.html Analysis sociolinguistica linguae Serbocroaticae] (in PDF) <!-- sic! serbocroation in URL -->
* Juhani Nuorluoto: [http://www.joensuu.fi/fld/methodsxi/abstracts/nuorluoto.html Notio diasystematis in linguarum Slavicarum area medio-meridiana] (Anglice)
 
[[Categoria:Linguae Bosnica, Croatica et Serbica]]