Quantum redactiones paginae "Codex Sinaiticus" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
Linea 1:
Codex Sinaiticus veterrima Biblia e mundo est, in qua [[Novum Testamentum]] omne continetur. In medio quarto saeculo post Christum natum creatus est. Totum manuscriptum manualiter in lingua Palaeograecapalaeograeca scriptum est. Novum Testamentum in [[Dialectus Graeca Communis|dialecto Graeca communi]] scriptum est.
 
Fragmenta Codicis Sinaitici in monasterio Sanctae Catharinae in Sinai (illinc etiam nomen illius Bibliae provenit), Londinii, Petroburgi et Lipsiae sunt.
Linea 7:
Codex Sinaiticus a plus quam uno scriptore scriptus est. Dicunt scriptores tres vel quattuor fuisse. Propterea quod cuique scriptori suus stilus erat, cognosci potest nonnullos homines opus scripsisse. Quid ad phoneticam textus pertinet, differentiae quoque distinctae diversorum partium manuscripti recognosci possunt.
 
Nominatus est Secundumsecundum montem Sinai, ubi monasterium Sanctae Catharinae est. Illud est abbatia, in qua manuscriptum longe iacebat. saeculoSaeculo 1819 Constantinus Tischendorf folia fragmentaque ex manuscripto cepit ac publicavit. Manuscripti partem capitalem, quae 347 foliis constituebatur, gubernatio Russica emerat. Anno 1933 Bibliotheca Nationalis Britannica ea emit. Alia 43 folia in Bibliotheca Universitaria in [[Lipsia]] conservanturservantur. Sex fragmenta Petroburgi et reliqua in monasterio Sanctae Catharinae sunt.
 
9 Martii 2005 quattuor institutiones convenerunt et subscripserunt foedus, in quo decretum est e Biblia et toto textu, qui relictus est, pelliculas photographicas ac publicationes facere. Praeterea transcriptio manuscripti completi facienda est.