Quantum redactiones paginae "Ecclesia cathedralis Landavensis" differant

'''Ecclesia Cathedralis Landavensis,''' [[Castra Didii|Castrorum Didii]] [[Cambria]]e est [[metropolis]] in suburbio [[Landavia]] sita. Fanum sanctis [[Sanctus Dubritius|Dubritio]], Teliavo et Oudoceo dedicatum, eiusdem nominis vici colle situm, iuxta fontem exsiccatum viamque Romanam Iuliam Maritimam ad Septentrionemseptentrionem tendentem atque prope fluminis Taviae[[Tavia]]e vadum fundatum, a castello Castrodidiensi duo milia passuum distat.{{dubsig}}

Maxime incertum est num sancti [[Dubricius]] [[Teliavus]]que ecclesiam cognoverint. Oudoceus tamen, Teliavi forsitan nepos, in eadem plaga Glamorganensi (h.e., ''cantref Penychen'') ecclesias erexit.

[[Episcopi]] solum millennio primo vergenti distingui possunt. Anno [[915]], Cimeilliac quidam antistes a [[Normannia|Normannis]] captus a rege [[Athelstanus|Athelstano]] redemptus est. Undecimo saeculo praesules Hergualdus Iosephusque cogniti sunt. Synodus sub Hergualdo anno [[1056]] habita est.

[[Elisabetha I|Elizabetha]] regnante, episcopus [[Gulielmus Blethyn]] structuram in parte restauravit.

Ecclesia tum insurrectione cambrica tum [[Bellum Civile|bello civili]] anglico depraedata, anni [[1703]] tempestate, turreturri septentrionali eversa, vastata est. [[Ioannes Nash]] aediculum inter muros adaptavit.

Saeculo undevicesimo, post [[Revolutio Industrialis|revolutionem industrialem]], divitiae regioni huic affluebantadfluebant. Magnatium donationes epicopoepiscopo Ollivant decanoque noviter collatoconlato, [[Gulielmus Bruce Knight|Gulielmo Bruce Knight]], ut restaurationem inciperent permiserunt. Ab [[architectus|architecto]], Ioanne Prichard, saeculi tridecimi archetypi electi sunt. TurremTurrim sive [[spira]]m septentrionalem a fundamentis erexit, quae non obstante Armoricae Normanniaeque exemplorum influentia proprio modo concepta opus originale manet. [[Retrotabula]] [[altare|altaris]] principalis, quae nunc in capella laterali videtur, a [[Dante Gabriel Rossetti|Dante Gabriele Rosetti]] depicta est.

Anno [[1994]], Decano Ioanne Rogers, cranium Sancti Teiliavi, e reliquiis tempore [[Reformatio]]nis dissipatis, quo familia [[Australia|Australiensis]], Matthews nomine, potita erat, ad Cathedralemcathedralem restitutum in novo scrinio in capellacappella Sancti Teliavi conditum est.