Quantum redactiones paginae "Senatus Romanus" differant

'''Senatus Romanus''' ([[wikt:senatus|-us -i ''m.'']]) fuit collegium deliberativum tam [[res publica|rei publicae]] quam [[Imperium Romanum|Imperii]]. Cum verbum ''Senatus'' a verbo ''senex'' defluat, itaque ''Senatus'' valere "concilium senum" cernitur.

 

Ut fama est, [[Romulus]] Senatum condidit sicut concilium consultationis consistentem centum patribusfamilias, ex quibus verbum ''patricius'' defluxit. Anno [[509 a.C.n.]], [[Lucius Iunius Brutus]], conditor rei publicae, numerum senatorum ab centum ad trecenti augmentavit. Dictum etiam est hos viros a Bruto conscripti esse, quamobrem Patres et Conscripti vel Patres Conscripti appellati sunt.

 

Cives Romani in duos ordines, Senatus et populus, divisi sunt. Populus omnibus civibus qui non senatores erant, scilicet plebes, constitit. Imperium in populis delatum est, per Comitia Centuriata, Comitia Populi Tributa, et Concilium Plebis. Senatui leges scribere non licuit, sed potius senatores leges conciliis popularibus scribendae commendaverunt. Concilia popularia haec senatus consultos exsecuta sunt et praeterea magistratus Romanos elegerunt.

 

Sicut Comitia Centuriata et Comitia Populi Tributa, Senatus tantum in aede consecrata, plerumque Curia Hostilia, convocavit. Caeremoniae novi anni in templo [[Iuppiter|Iovis]] et conventus ad bellum declarandum in illo Bellonae habiti sunt. Conventus tantum post precem testationis, sacrificium, et auspicia processerunt. Senatui inter solis ortum et occasum, and si modo aliae comitiae non sederent, convenire licuit.

 

Circa trecenti senatores in re publica erant, sed senator dignitate spoliari possit si commisisse rem contra mores publicos cretus sit. De more omnes magistratus, scilicet [[quaestor]]es, [[aedilis|aediles]], [[praetor]]es et consules in Senatum adsciti sunt, quamvis quicumque non magistratus fuerant senatores pedarii vocati sunt et istis loqui non licuit. Ideo Senatus ab optimatibus veteribus, qui [[cursus honorum|cursum honorum]] currendo ius loquendi lucrati sunt, dominatus est.

 

Extremo rei publicae factio optimatum vel bonorum emersit, ducta invicem ab Marco Aemlio Scauro, Quinto Lutatio Catulo, [[Marcus Calpurnius Bibulus|Marco Calpurnio Bibulo]], et [[Marcus Porcius Cato Uticensis|Marco Porcio Catone iunior]]. Inter Optimates et novos homines vel Populares erant multi conflictus, qui in violentiam, discordiam, et bella civilia erumperunt. [[Lucius Cornelius Sulla]] et [[Gnaeus Pompeius Magnus]] favitores Optimatum erant, dum [[Gaius Marius]], [[Lucius Cornelius Cinna]], et [[Gaius Iulius Caesar]] in numero Popularum erant.

 

Consules Senatui invicem quotmensibus praesiderunt dum ''princeps senatus'' acta cottidiana duxit. Si ambo consules propter bellum vel aliam rationem abessent, magistratus senior, plerumque praetor urbanus, Senatui praesideret. Inter senatores quibus loqui licuit, ordo loquendi dura erat in quo patricius semper plebeio praecedebat.

 

Spatium temporis disputationis inlimitum et loqui copiose ut factio adversa discessionem non faceret mos frequens erat. Discessiones voce vel manu vel in rebus gravibus divisione senatorum, scilicet exsurgendo et iungendo cum quolibet factione, faceri potuerunt. Ut sententiae discederentur, quidam numerus ex senatoribus requisitus est, sed numerus exactus non notus est. Senatus in decurias, utraque ab patricio ducta, divisus est, ut semper triginta patricii in Senatu esset. Senatores commercium conducere nisi ad agri possessionem pertinentem vetati sunt, sed hoc praeceptum saepe praetermissum est.

 

Omnes senatores ius gestandi habuerunt anulum ferreum, aut posterior aureum, et tunicam clavam, scilicet tunicam albam cum lato clavo purpureo in umero dextro. Senator pedarius togam virilem aut togam puram sine clavo, dum senator qui magistratum curulem gesserat togam praetextam, scilicet togam albam cum limbo purpureo, gestavit. Similiter omnes senatores rubras alutas, quibus fibulam lunatam veteribus magistratibus curulibus additae sunt, gestaverunt.

 

Usque ad annum [[123 a.C.n.]], omnes senatores etiam ordinis equitum erant. Illo anno [[Tiberius et Gaius Gracchus|Gaius Gracchus]] ordines duos divisit et Ordinem Equestrem instituit. Commercium Equestrus non circumscriptum est et potentem factionem praedivitem Romae facti sunt. Filii et alii cognati senatorum in Ordinem Equestrem redacti sunt et sicut signum originum senatorium ius gestandi tunicam cum angusto clavo purpureo habuerunt.

 

Iulio Caesare dictatore, numerum senatorum, includens cives Latinos Italicosque et favitores suos qui fidelitatem facultatemque inter bellos civilos demonstraverant, usque ad nongenti amplificavit. Quamvis potestatem clamosorum factionum sicut Optimatum dirimere voluit, haec emendatio inanitatem ad Senatum inter Principatum et ultra contulit. Fragmentum ipsius pristinae in Imperio perstitit sed dominatum antiquum numquam receperat. Actis perscriptis ultimis Senatus, qui occaso Imperii Occidentalis superfuit, duos legatos ad curiam imperialem [[Constantinopolis|Constantinopolitanam]] imperatoris Tiberii Constantini annis [[578]] et [[580]] dimisit. Senatus separatus, qui multa saecula in nomine nisi dignitate remansit, Constantinopoli a [[Constantinus|Constantino]] constitutus erat.

 

{{Roma antiqua}}

[[Categoria:Roma antiqua]]

 

[[ar:مجلس الشيوخ الروماني]]

[[sr:Римски сенат]]

[[sv:Romerska senaten]]

[[th:วุฒิสภาโรมัน]]

[[tr:Roma Senatosu]]