Vicipaedia

Quantum redactiones paginae "Martyr" differant

Browse history interactively
← Differentia superiorDifferentia proxima →
Content deleted Content added
VisualWikitext
Persecutio Deciana
varia addidi et correxi
Linea 10:
Protomartyr (i.e. primus martyr) [[Sanctus Stephanus]] habetur, cuius lapidatio in [http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_nt_actus-apostolorum_lt.html#7 Act 7,54-60] narratur. Mors eius ita narratur, ut Christi morti admoveatur.
 
In epistulis [[Ignatius Antiochensis|Ignatio Antiochensi]] attributis (circiter 100 – 170100–170 scriptis) theologia martyrii explicatur: Mors martyris mortique Christi aequiperatur, morte martyr discipulus Christi fit, perfectionem et vitam aeternam acquirit. Propositio [[sacrificium|sacrificii]], quod in martyrio ad verum perducitur, magni momenti est (cf. Ignatius, Eph 8,1; 18,1; 21,1 et cetera).
 
Martyrium etiam vicem [[baptismus|baptismi]] supplere putabatur, cf. [[Quintus Septimus Florens Tertullianus|Tertullianus]], [http://www.thelatinlibrary.com/tertullian/tertullian.baptismo.shtml De bapt. 16]: ''Est quidem nobis etiam secundum lavacrum, unum et ipsum, sanguinis scilicet … Hic est baptismus qui lavacrum et non acceptum repraesentat et perditum reddit''. (Similiter [[Sanctus Cyprianus|Cyprianus]], Ep. 73,22 vel [[Augustinus]], [http://www.hs-augsburg.de/~harsch/Chronologia/Lspost05/Augustinus/aug_cd13.html#07 De civ. Dei XIII13, 7]); postea plerumque baptismus (vel baptisma) sanguinis vocatur.
Quamquam autem secundum [http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_nt_evang-ioannem_lt.html#15 Joh 15,13] ''maiorem hac dilectionem nemo habet ut animam suam quis ponat pro amicis suis'', tamen nulli christiano martyrium quaerendum est ([http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_nt_evang-matthaeum_lt.html#10 Mt 10,23]: ''cum autem persequentur vos in civitate ista fugite in aliam''), nam martyrium gratia est et ideo a Deo datur, quibus vult.
 
Linea 22:
 
Signum martyrum est palma victoriae.
 
=== Crimina contra Christianos allata ===▼
 
=== Apologeti Christiani === ▼
 
== Martyres christiani ==
 
[[Augustinus]] in libro 18. (cap. 52) [[De civitate Dei]]<ref> cit. secundum: Sancti Aurelii Augustini episcopi de civitate dei libri XXII22, vol. II2, ed. B. Dombart / A. Kalb, Darmstadt 1981, 338; cf. etiam [http://www.hs-augsburg.de/~harsch/Chronologia/Lspost05/Augustinus/aug_cd18.html De Civitate Dei online, cap. 18]</ref> refert opinionem popularem de Christianorum persecutionibus:
''... non amplius ecclesiam passuram persecutiones usque ad tempus Antichristi, quam quot iam passa est, id est decem, ut undecima eademque novissima sit ab Antichristo. Primam quippe computant a Nerone quae facta est, secundam a Domitiano, a Traiano tertiam, quartam ab Antonino, a Severo quintam, sextam a Maximino, a Decio septimam, octavam a Valeriano, ab Aureliano nonam, decimam a Diocletiano et Maximiano.''
 
Plagas enim Aegyptiorum, quae decem fuerint, ad persecutiones Christianorum esse referendas, novissimam Antichristi persecutionem similem esse undecimae plagae, qua Aegyptii in mari Rubro perierint<ref> cf. J. Vogt: Die Zählung der Christenverfolgungen im Römischen Reich, PP 9 (1954), 5ss. </ref>
 
Haec opinio, quam ipse Augustinus clare ac distincte refutavisset commonefaciens [[Sanctus Stephanus|Sancti Stephani]] lapidati et aliorum, qui postea aliis imperatoribus vel locis martyrium obissent, tamen magni momenti erat in posteritatem.
Line 43 ⟶ 47:
[[Fasciculus:Caravaggio-Crucifixion of Peter.jpg|thumb|200px|Petrus cruci affixus. Imago a [[Caravaggio]] picta.]]
Prima persecutio christianorum Romae ab imperatore [[Nero]]ne imperata est, qui Christianos reos incendii, quo maxima [[Roma]]e pars deleta erat, supposuit.
[[Cornelius Tacitus|Tacitus]], [http://www.thelatinlibrary.com/tacitus/tac.ann15.shtml#44 Ann. XV15,44]: ''Sed non ope humana, non largitionibus principis aut deum placamentis decedebat infamia, quin iussum incendium crederetur. ergo abolendo rumori Nero subdidit reos et quaesitissimis poenis adfecit, quos per flagitia invisos vulgus Chrestianos appellabat. auctor nominis eius Christus Tibero imperitante per procuratorem Pontium Pilatum supplicio adfectus erat;'' ''… igitur primum correpti qui fatebantur, deinde indicio eorum multitudo ingens haud proinde in crimine incendii quam odio humani generis convicti sunt. et pereuntibus addita ludibria, ut ferarum tergis contecti laniatu canum interirent aut crucibus adfixi [aut flammandi atque], ubi defecisset dies, in usu[m] nocturni luminis urerentur. hortos suos ei spectaculo Nero obtulerat, et circense ludicrum edebat, habitu aurigae permixtus plebi vel curriculo insistens. unde quamquam adversus sontes et novissima exempla meritos miseratio oriebatur, tamquam non utilitate publica, sed in saevitiam unius absumerentur.''
 
Secundum traditionem hac in persecutione etiam apostoli [[Petrus]] et [[Paulus]] – alter cruce, capite quidem deorsum fixus, ne pariter ac [[Christus]] occideret, alter gladio decapitatus – mortui sunt. Quorum super sepulcra [[Constantinus]] imperator [[Basilica Vaticana| basilicam S. Petri in monte Vaticano]] et [[Basilica Sancti Pauli extra moenia|basilicam S. Pauli extra moenia]] aedificari iussit.
Line 50 ⟶ 54:
 
=== Insectatio Christianorum in Ponto et Bythinia (anno 111) ===
[[Gaius Plinius Caecilius Secundus|Plinius minor]], qui anno 111 legatus pro praetore provinciae [[Pontus|Ponti]] et [[Bithynia]]e erat, in epistula ad imperatorem [[Traianus|Traianum]] scripta ([http://www.thelatinlibrary.com/pliny.ep10.html Plin, ep. X10, 96]) nuntios magni momenti de Christianis eiusdem provinciae et de persecutione eorum dat, cum ab imperatore praecepta, quomodo Christiani tractandi sint, appetit. Imperator respondit (Plin., ep. X10, 97): ''Conquirendi non sunt; si deferantur et arguantur, puniendi sunt, ita tamen ut, qui negaverit se Christianum esse idque re ipsa manifestum fecerit, id est supplicando dis nostris, quamvis suspectus in praeteritum, veniam ex paenitentia impetret. Sine auctore vero propositi libelli <in> nullo crimine locum habere debent.''
 
=== Vexatio Christianorum Smyrnae (c. anno 155) et Lugduni (anno 177) ===
Line 62 ⟶ 66:
 
=== Prima persecutio generalis imperatore Decio (249-251) commissa ===
Persecutio Christianorum, quae toto imperio Romano facta sit, ut supra dictum est, non exstitit ante medium saeculum tertium. [[Decius|Gaius Messius Quintus Decius]] (201-251; imperator 249-251) autem, cum res Romana bellis civilibus atque incursionibus [[Gothi|Gothorum]] magnopere afflicta esset, ut unitatem imperii necnon virtutes maiorum restitueret, omnes cives [[sacrificium|sacrificia]] publica facere iussit, quibus pietatem erga deos et imperatorem demonstrarent<ref> cf. H. A. Pohlsander: The Religious Policy of Decius, ANRW II 16,3, Berlin-New York (1986) 1826 ss. </ref>. Singulis in oppidis vel vicis magistratus sacrificiis curandis statuit, qui iis, qui immolaverunt, litteras sacrificiis probandis dederunt;, quae [[libellus|libelli]] vocabantur,. quareMulti Christiani eos, qui autrecusaverunt, sacrificiumquominus fecerantsacrificia aut litteris emptisfacerent, immolasse simulaverantcomprehensi, (sensutorsi malo)et libellaticoscapitis appellabantdamnati sunt. Multi Christiani,vero quiperterriti recusaverunta fide deficiebant ([[lapsi]]), quominusvel sacrificiadiis facerentimmolando (sacrificati), comprehensivel idolis tura dando (turificati / thurificati), torsivel etlibellos capitisa damnatimagistratibus suntmagno pretio sibi comparando (libellatici). Brevis autemtamen erat ista persecutio, quod Decius iam anno 251 in Barbarico apud [[Abrittus|Abrittum]] ((hodie: Разград in Bulgaria) a Gothis victa et primus Caesarum acie occisa est. Persecutione subito relaxata tamen imperatoribus sequentibus hac illac rursus erumpebat.
 
Haud multum afuit, quin causa lapsorum, de qua iam antea dissentirebatur, post persecutionem Decianam [[Schisma|schisma]] in [[Ecclesia|ecclesia]] occidentali provocaret. Inter capita huius controversiae erant [[Novatianus]] [[Antipapa|antipapa]], [[Cornelius]] [[Papa|papa]] et [[Sanctus Cyprianus|Cyprianus]] [[Episcopus|episcopus]] [[Carthago|Carthaginiensis]]. Auctore Cypriano modus reconciliationis definitus est: libellaticos, qui [[poenitentia]]m egerant, statim communioni restituendos, sacrificatoribus autem poenitentiam condignam imponendam esse.
 
Persecutione post mortem Decii subito relaxata imperatoribus sequentibus hac illac rursus erumpebat, rebus ecclesiae quietis periculis mixtis.
 
Line 68 ⟶ 76:
 
=== Praeclari martyres Christiani aetatis Romanae ===
*[[HypolitusSanctus (antipapa)Stephanus]]
*[[Ignatius Antiochensis]]
*[[Hippolytus (antipapa)]]
*[[Polycarpus Smyrnaeus]]
*[[Sanctus Cyprianus|Cyprianus]]
*[[Mauritus]]
*[[Sanctus Sebastianus|Sebastianus]]
*[[Florianus Lauriacensis]] et socii
 
▲=== Crimina contra Christianos allata ===
 
▲=== Apologeti Christiani ===
 
=== Martyres temporum posteriorum ===
Line 86 ⟶ 92:
*[[Martyres Iaponici CCV]]
*[[Sanctus Carolus Luanga]] eiusque unus et viginti socii (Uganda / Africa)
*[[Maximilianus Kolbe|Maximiliano Kolbe]]
 
== Notio islamica ==
Line 94 ⟶ 100:
== Sensus latior verbi martyris saeculo vicesimo ==
 
== Lege etiamBibliographia ==
* Paul ''Allard'': Histoire des persécutions (5 vol.), Paris 1908 (3. ed.) - francogallice
 
* Otto ''Bardenhewer'': Geschichte der altkirchlichen Literatur (5 vol.), Freiburg 1924 (2. ed.)
Peter Guyot / Richard Klein (ed.): Das frühe Christentum bis zum Ende der Verfolgungen. Eine Dokumentation. Band 1: Die Christen im heidnischen Staat. Band 2: Die Christen in der heidnischen Gesellschaft. Darmstadt: Wiss. Buchges. 1997. ISBN 3-534-13340-4 (graece, latine, theodisce)▼
* Anton A. ''Bastiaensen'' (Ed.): Atti e Passioni dei Martiri, Fondazione Lorenzo Valla, Milano 1987 – partim graece, partim latine, comm. italice
* Norbert ''Brox'': Kirchengeschichte des Altertums (Kirchengeschichte in vier Bänden, 1), Düsseldorf 2008 - theodisce
* Henry ''Chadwick'': The Early Church (The Pelican history of the church, 1), Harmondsworth 1978 (repr.) - anglice
* Rudolf ''Freudenberger'': Christenverfolgungen, TRE VIII (1981) 23 ss. - theodisce
▲* Peter ''Guyot'' / Richard ''Klein'' (edEd.): Das frühe Christentum bis zum Ende der Verfolgungen. Eine Dokumentation. Band 1: Die Christen im heidnischen Staat. Band 2: Die Christen in der heidnischen Gesellschaft. Darmstadt: Wiss. Buchges. 1997. ISBN 3-534-13340-4 (graece, latine, theodisce)
* Herbert ''Musurillo'' (Ed.): The Acts of the Christian Martyrs, Oxford 2000 – partim graece, partim latine, anglice
 
== Notae ==
Receptum de "https://la.wikipedia.org/wiki/Martyr"