Publius Cornelius Dolabella (nescimus, quando natus mortuusve sit) senator Romanus patricius primo saeculo ineunte fuit. Pater eius Cornelius Dolabella amicus Augusti erat. Anno 10 consul ordinarius creatus magistratum ad 30 Iunii gessit, tum Quintus Iunius Blaesus ei successit. legatus Augusti pro praetore Illyrici Augusto et tum Tiberio imperatoribus ad usque anno 20. Anno 14 post mortem Augusti milites eius quieti manebant. Anno 23/24 proconsul Africae Tacfarinam ducem Numidarum devicit. Tandem Tiberius ei insignia triumphalia negavit, quod imperator laudes Quinti Iunii Blaesi minuere non voluit, qui anno superiore iam Numidas vicerat[1]. Anno 27 Quinctilium Varum, filium Publii Quinctilii Vari accusavit. Saepe in senatu de provinciis melius administrandis censuit[2].

Wikidata Publius Cornelius Dolabella
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 1. saeculum a.C.n.;
Obitus: 1. saeculum;
Patria: Roma antiqua

Familia

Genitores: Publius Cornelius Dolabella; Quinctilla Vara
Coniunx: Sulpicia Galbilla
Proles: Publius Cornelius Dolabella
  1. Tacitus, Annales IV 23-26
  2. Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 3, c. 191-192

Bibliographia

recensere


Antecessores:
Gaius Poppaeus Sabinus et Quintus Sulpicius Camerinus
Consul
10
cum
Gaio Iunio Silano
Successores:
Manius Aemilius Lepidus et Titus Statilius Taurus