Praefectura per Illyricum

Praefectura per Illyricum (condita anno 357) pars media Imperii Romani fuit.

Praefecturae Imperii Romani anno 395

Praefectura per Illyricum ad usque annum 379

Partes, quae ad hanc praefecturam pertinuerunt

Duo Dioeseses ad Praefecturam per Illyricum pertinuerunt:

• Dioecesis Moesiae
• Dioeceses Thraciae

Administratio et Praefecti

Praefectus praetorio per Illyricum, qui primo Sirmii, deinde Thessalonicae sedem habuit, hanc regionem imperii administrabat. Qui inter alios et hi fuerunt:

• Vulcacius Rufinus, (347 - 352)
• -
• Flavius Florentius (360 - 361)
• Claudius Mamertinus (361 - 363)
• Sextus Claudius Petronius Probus (363 - 364)
• Claudius Mamertinus (bis, 364 - 365)
• -
• Quintus Clodius Hermogenianus Olybrius 378
• Eutropius (380 - 381)
• Flavius Hypatius (382 - 383)
• Vettius Agorius Praetextatus (384 - 385)
• Flavius Eutychianus (396 - 397) ?
• Flavius Florentius (ignoto anno, inter annos 422 - 428)
• Flavius Anthemius Isidorus (424)
• Flavius Ioannes (479)

Historia

Praefectura per Illyricum anno 357 ab imperatore Constantio II condita est, cum post mortem Constantini I haec regio ad Praefecturam Italiae pertinuisset. Anno 361 Iulianus imperator praefecturam sustulit. Annis 375 - 379 Gratiano imperatore restituta est et iterum 388 - 391. Cum Imperium Romanum anno 395 divisum esset, Praefectura per Illyricum pars Imperii Orientali fuit. Ab anno 379 Thessalonica caput praefecturae erat. Mansit ad saeculum 9.

Nexus interni

• Index provinciarum Romanarum Diocletianarum

David's face

Haec stipula ad historiam spectat. Amplifica, si potes!