Caro porcellina[1] e porcellis lacte pastis (macaronice "porcellettis")[2] producitur. Caro porcina vel suilla ex animalibus maturioribus, caro aprina e varietate non domesticata eiusdem speciei provenit.

Ars coquinaria Sinensis: porcellina assa in popina regionis Mong Kok Hongcongi inlata

De porcellis in lege Salica, anno fere 511 Latine conscripta, sic constituitur: "Si quis porcellum lactantem furaverit, et ei fuerit adprobatum (chrane calcium hoc est) CXX dinarios qui faciunt solidos III culpabilis iudicetur." Chrane calcium, scilicet "porcellum lactantem", sunt verba inter antiquissima nobis cognita antiquae linguae Nederlandicae vel Francicae.[3]

Notae recensere

  1. "Caro porcellina": Theodorus Priscianus, De diaeta 6. "Glandulas porcellinas": Apicius sive De re coquinaria 4.3.3
  2. Baldus 1.405
  3. Ruth Schmidt-Wiegand, "Die Malbergischen Glossen, eine frühe Überlieferung germanischer Rechtsprache" in Heinrich Beck, ed., Germanische Rest- und Trümmersprachen (Berolini: Walter de Gruyter, 1989. ISBN 978-3-11-011948-0)

Bibliographia recensere

 
Gastronomia Novae Aureliae: Cochon de lait po'boy ("pastillum pauperculi porcellinum")
 
Ars coquinaria Costaricensis: porcellinus in Costarica assus
Fontes antiquiores
Eruditio