Pluteus 29.1, vel Pluteo 29.1, etiam manuscriptum Florentinum seu antifonario Mediceo vulgaro appellatum, est manuscriptum illuminatum in Bibliotheca Laurentiana Florentiae conservatum. Liber ab officina Ioannis Grusch Lutetiae medio saeculo tertio decimo, ut videtur inter 1245 et 1255, effecisse habetur.[1] Maximam continet congeriem musicae generis Nostrae Dominae notam,[2] inter quam praecipue organa, conducti, et moteti. Illuminatio ex tredecim initiis historiatis et una minuta tabula in singula pagina picta constat, quae frontispicio prodest.

Folium 150 versum Plutei 29.1 clausulam "Nusmido" continet, primum retrogradús exemplum in musica notum.

Facsimile manuscripti ab Instituto Musicae Mediaevalis anno 1967 editum est.

Notae recensere

  1. Juan Carlos Asensio, The School of Notre-Dame.
  2. George Catalano, Scholastic Imagery in The Florence Manuscript, Essays in Medieval Studies 7, pp. 41–50.

Nexus interni

Bibliographia recensere

  • Dittmer, Luther, ed. 19661976. Facsimile reproduction of the manuscript Firenze, Biblioteca mediceo-laurenziana, Pluteo 29. Publications of Mediaeval Musical Manuscripts, no. 10–11. Brooklyn: Institute of Mediaeval Music.
  • Masani Ricci, Massimo. 2002. Codice Pluteo 29.1 della Biblioteca Laurenziana di Firenze: storia e catalogo comparato. Pisis: Edizioni ETS. ISBN 88-467-0547-5.

Nexus externi recensere