Pactio internationalis de iuribus oeconomicis, socialibus et culturalibus

-4 (corrigenda) Latinitas huius paginae corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.

Pactio internationalis de iuribus oeconomicis, socialibus et culturalibus est pactio internationalis a Consilio Generali Consociationis Nationum die 16 Decembriis 1966 facta, simul cum Pactione Internationali de Iuribus Civilibus et Politicis decreta et in potentia est a die 3 Ianuarii 1976 secundum suum articulum XXVII.

Civitates in contractu

Haec pactio est primaria Internationalis iurum humanorum legis et ad sponsionem mundi iurum oeconomicae, socialium et culturalium ex iurubus humanis ab Universa Iurum Humanorum Declaratione promulgantur. Etiam Protocollum Optionale ad Pactionem anno 2008 decretum est,[1] sicut alia pactiones de iuribus humanis. Hodie anno 2021, 71 civitates subscripserunt et 171 civitates hanc ratam habent.

Epitome pactionis

recensere

Praefatio

Civitates in contractu ad hanc Pactionem,

Considerant ut, secundum principia quae Charta Consociationis Nationum proclamata sunt, recognitio dignitatis inviolatae, valoris et iurum aequorum in alienatorumque omnium sociorum familiae est fundamen libertatis, iustitiae ac pacis mundi,

Recognitant ut haec iura ex dignitate inviolata personalitatis humanae oriuntur,

Recognitant ut, secundum Universam Iurum Humanorum Declarationem, idea generam humanorum liberorum ad utendum libertatem ex metu et incopia sub solam condictionem implentur ubi omnes iura oeconomiae, socialis, et culturae etiam iura civilia ac politica uit possunt,

Considerant obligationem Civitatorum sub Chartam Consociationis Nationum ad promovendum respectum universum et observantiam iurum humanorum et libertatium,

Cognoscent ut homo personalis, qui obligationem et ad altos homines personales et ad commune quod attrectat habet, est etiam sub respectum ad affirmandum promotionem et observantiam iurum quae admissa in hac Pactione est,

Consensi sunt de articulis huc:

Articulus I

1. Omnes pupuli ius sui iuris habent. Huius gratia libere suum statum politicalem destinant ac libere devolutionem oeconomicae, socialem, et culturae presquuntur.

2. Omnes homines, ad suam propiam finem, libere suam copiam et fontem sine praeiudicio ad omnes obligatione ex cooperatione internationali oeconomici, principii beneficionum multualium et iuris internationalis causa.

Articulus II

1. Quisque Civitas in contractu ad hac Pactionem, ipse et per auxilium internationale cooperationemque, gradum inter alia oeconomiae et technologiae exercet, ad maximum fontis, pro implemento pleno progressus iurum quae admittentur in hac Pactione.

2. Civitates in contractu debent ut iura quae enuntiata in hoc Pactione exercentur spondere, sine discriminatione omnis sortis, ut gens, color, sexus, lingua, religio, politica seu cetera opinio, origo nationalis seu socalis, bona, nativitas seu cetera sors.

Articulus III

Civitas in contractu debet aequa iura viri et mulieri ad utendum omnium iurum oeconomiae, socialium et culturae definita in hac Pactione spondere

Articulus IV

Civitas in contractu recgitant ut, in utendo iurum a Civitate quae constantia ad hanc Pactione, civitas solam qualem limitationem facere potest quae constantes ad societatum democratiae a lege.

Artuculus V

Nihil cuius Pactionis ita potest putari ut quoddam ius exercendae operae seu faciendi actionis datur cuius Civitati, aliquot hominibus vel uni vel multis, ut aliquot iurum ac libertatum eiusdem labefatenter.

Pars III

recensere

Articulus VI

Civitates in contractu debent ius laborandiem admittere, etiam occasionem vivendum ab opera facendi quae libere eliget.

Artuculus VII

Civitates in contractu debent ius omnis admittere ad utendum condictionis iustae et accommodae occupatus,[2] inter alia:

(a) Remuneratio ad omnes occupates, ut minimum cum:

(b) Tuta et salutaris condicio occupatus

(c) Aequa occasio omnibus ad progressum status

(d) Otium, relaxatio et limitatio rationalis horis occupatus, atque feriae perodicae cum remmuneratione

Articulus VIII

1. Civitates in contractu debent spondere,

(a) Ius omnium collegium opificum formare et participare ex sua voluntate

(b) Ius unioni negotii ad foederationem nationalem et ius consociationem internationalem formare seu participare

(c) Ius ad unionem negotii solam qualem limitationem subesse potest quae a lege praescripta est ac necessaria in societate democratiae.

(d) Ius ad operistitium secundum legem civitatis

Articulus IX

Civitates in contractu admittent ius omnium ad securitatem socialem, etam ad indemitatem socialem.

Artuculus X

Civitas in contractu admittent ut:

1. Maxima protectio possibilis et auxilium ad familiam datur, quae unio naturalis et elementaria societatis, particulariter ad suam formationem ac dum eam in obligatione ad auxilium educationemque pueri. Coniugium cum libero consensu duo coniungium fieri fas est.

2. Protectio specialis ad materem in tempore progignendi dari fas est. In quali tempore materes quiem cum remuneratione ac subsidium sociale adaeque a securitate sociali dari fas est.

Articulus XI

1. Civitates in contractu omnibus ius ad adaequatum gradum vitae pro sui et sua familia, etiam benigum alimentum, vestimentum et domum, atque ad perpetuam meliorationem condicionis vitae admittent, cum cooperatione internationali.

2. Ius liber contra famem

  • (a)Methodum produtionis, conservatiois et distributionis alimenti meliorare
  • (b)Cum respectu civitatis exportantis et civitatis importantis, aequam distributionem alimenti in aequilibrium de oblato et quaesito tenere

Articulus XII

Civitates in contractu debent ius omnium ad utendum impetrabilis et optimae salutis mentis et corporis admittere. Protectio ex morte impuberium, Meliorisatio sanitatis curae, praeventio et cura epidemiae, morbi in munere vel casu ceteri. Medicina et cura pro omnibus.

Articulus XIII

1. Civitates in contractu debent ius educationis pro omnibus admittere.

2. Civitates ad plenum implementum horum iurum debet admitterent,

  • (a) Educatio primaria obligata ac gratuita fas est.
  • (b) Educatio secunda in varia forma, etiam educatio secunda technicalis ac professi omnibus aequa accessu esse fas est, inter alia ab educatione gratuita progredienda.
  • (c) Educatio alta, suae capacitatis causa, omnibus aequa accessu faceri fas est, inter alia ad educatione gratuita progredienda.

Artuculus XIV

Principium edicationis obligatae gratuita in tempore crisis nationalis

Artuculus XV

Civitas in contractu ius omnium ad vitam culturae recogitant.

Ab Articulo XVI ad Articulum XXV

De nuntiatione de iurubus a hac Pactione in Civitatibus in contractu ad Consociationis Nationum Oeconomicum Socialiumque Consilium

Res ceterae etiam de signatuta et rata habendo

Nexus interni

Nexus externi

recensere