Vicipaedia

Mencius

Mencius sive Memcius,[5] natus Mèng Kē (Sinice 孟軻 et 孟子, pinyin Mèngzǐ; 372 a.C.n.–289 a.C.n. vel 385 a.C.n.–303 a.C.n./302 a.C.n.), fuit Sinicus philosophus Confucianus, qui Sapiens saepe appellatur, momentum in cultura Sinica habens solum post Confucium ipsum.[6] Unus ex quarta discipulorum Confucii aetate, ideologiam Confucii hereditate excepit, quam porro evolvit.[7][8] Aevo civitatum bellantium vivus, itinera inter civitates plerumque fecisse et consilium variis regibus dedisse dicitur, colloquia cum quibus fundamenta Mencii facta sunt, libri qui ad ultimum inter canonem textuum classicorum Sincorum relatus est.

Wikidata Mencius
Res apud Vicidata repertae:
Mencius: imago
Mencius: imago
Nativitas: 372 a.C.n.; Zhu
Obitus: 289 a.C.n.;
Patria: Zhu
Nomen nativum: 孟轲

Familia

Genitores: Meng Ji; Meng Mu
Nomen ex maioribus (姓): Ji (姬); Pinyin: Jī)
Nomen gentile (氏): Meng (孟 Mèng)[1]
Agnomen (名): Ke (軻 Kē)
Nomen comitatis (字): Ignotum[2]
Nomen posthumum (謚): Magister Meng et Homo Sapiens Alter[3] (亞聖孟子; Yàshèng Mèngzǐ)
Styled: Magister Meng[4] (孟子; Mèngzǐ)
Imago Mencii in sanctuario Templi Mencii, Zoucheng.
Testudo Domus Yuan cui est stela Mencium honorans.

Facta et dicta Mencii in septem libris ab eius discipulis conscriptis memorantur. Mencius ipse putabat hominem naturâ bonum esse et solum propter malam educationem vel societatam corruptum fieri posse.

Notae recensere

  1. ↑ Primum gentilis nomen fuit Mengsun (孟孫), quod in Meng (孟) imminutum est.
  2. ↑ Eius nomen come usitate Ziche (子車) assumebatur, aliquando falso scriptum Ziyu (子輿) vel Ziju (子居).
  3. ↑ Hoc est, homo sapiens alter post Confucium.
  4. ↑ Romanizatus Mencius.
  5. ↑ "Mencius" in textu Latino apud Julien (1824-6); "Memcius" apud antiquiores e.g. Carpzov (1743).
  6. ↑ Kwong Loi Shun, "Mencius," The Stanford Encyclopedia of Philosophy.
  7. ↑ Yi Pao Mei, "Mencius," The New Encyclopedia Britannica (1985), vol. 8, p. 3.
  8. ↑ Shun, Kwong Loi. Mencius .

Bibliographia recensere

Libri antiquiores
  • Ioannes Benedictus Carpzov, Memcius, sive Mentius, Sinensium post Confucium philosophus opt. max.. Lipsiae, 1743 Textus apud MDZ
  • Franciscus Noel, interpr., Sinensis Imperii libri classici sex, nimirum Adultorum schola, Immutabile medium, Liber sententiarum, Memcius, Filialis observantia, Parvulorum schola. Pragae: typis Universitatis Carolo-Ferdinandeae, 1711 (Textus apud Google Books)
  • Stanislaus Julien, ed. et interpr., Meng-tseu vel Mencium, inter Sinenses philosophos, ingenio, doctrina, nominis claritate edidit (Lutetiae Parisiorum: Societatis Asiaticae . . . impensis, 1824-1826). Textus apud Internet Archive.
Eruditio recentior
  • Chan, Alan K. L., ed. 2002. Mencius: Contexts and Interpretations. Honolulu: University of Hawaii Press.
  • Chan, Wing-tsit, conv. 1963. A Source Book in Chinese Philosophy. Princetoniae: Princeton University Press.
  • Graham, A. C. 1993. Disputers of the Tao: Philosophical Argument in Ancient China. Sicago: Open Court Press. ISBN 0-8126-9087-7.
  • Ivanhoe, Philip J. 2002. Ethics in the Confucian Tradition: The Thought of Mencius and Wang Yangming. ed. 2a. Indianapoli: Hackett Publishing.
  • Liščák, Vladimir. 2015. "François Noël and His Latin Translations of Confucian Classical Books Published in Prague in 1711." Anthropologia Integra 6 (2): 45–52. Editio interretialis.
  • Liu, Xiusheng, et Philip J. Ivanhoe, eds. 2002. Essays on the Moral Philosophy of Mengzi. Indianapoli: Hackett Publishing.
  • Nivison, David S. 1996. The Ways of Confucianism: Investigations in Chinese Philosophy. La Salle Illinoesiae: Open Court.
  • Shun, Kwong-loi, 1997. Mencius and Early Chinese Thought. Stanfordiae: Stanford University Press.
  • Van Norden, Bryan W., conv. 2008. Mengzi: With Selections from Traditional Commentaries. Indianapoli: Hackett Publishing.
  • Van Norden, Bryan W. 2007. Virtue Ethics and Consequentialism in Early Chinese Philosophy. Novi Eboraci: Cambridge University Press. Caput 4 = de Mencio.
  • Wang, Robin R., ed. 2003. Images of Women in Chinese Thought and Culture: Writings from the Pre–Qin Period through the Song Dynasty. Indianapoli: Hackett Publishing.
  • Yearley, Lee H. 1990. Mencius and Aquinas: Theories of Virtue and Conceptions of Courage. Albaniae: State University of New York Press.
Aliae encyclopaediae
  • Jeffrey Richey, "Mencius" apud Internet Encyclopedia of Philosophy
  • Bryan Van Norden, "Mencius" (2004/2014) in Stanford Encyclopedia of Philosophy ~ (Anglice)

Nexus interni

Nexus externi recensere

  Lexica biographica:  Treccani • Gran Enciclopèdia Catalana • Internet Encyclopedia of Philosophy • Store norske leksikon
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Mencium spectant.
Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Mencius&oldid=3750884"