Maximilianus (vulgo Max) Manitius (natus Dresdae 23 Martii 1858; mortuus Kötzschenbroda in vico Germaniae 21 Septembris 1933) fuit philologus et Latinista Germanicus, aevi medii peritus.[1] Universitatem Lipsiensem frequentavit. Inter eius opera sunt Analekten zur Geschichte des Horaz im Mittelalter (bis 1300) (Gottingae: Dieterich, 1893), Mären und Satiren aus dem Lateinischen (Stutgartiae: Greiner & Pfeiffer, 1905), et Die Gedichte des Archipoeta (Monaci: Callwey, 1913).

Notae recensere

Bibliographia recensere

  • Silagi, Gabriel. 1990. Manitius, Max. Neue Deutsche Biographie 16: 36–37. Berolini: Duncker & Humblot. ISBN 3-428-00197-4.