Mathematica discreta

Mathematica discreta est pars artis mathematicae quae de numeris integris et rebus discretis tractat. Contrarium est analysis, ubi res maximi momenti sunt continuitas et limites. Mathematica discreta probabilitatem simplicem, algorithmus, calculum coninctionibus, N-plecem, logicam propositionale, programma computatrale, theoriam graphorum, theoriam copiarum, theoriam ludorum et combinatoricam comprehendit. Potest etiam "mathematica finita" appellari, etiamsi res in hac mathematicae parte non omnes finitae sunt (ut, exempli gratia, copia numerorum integrum est infinita).

Ecce graphum septem verticem; theoria talium graphorum est pars mathematicae discretae

Nexus interni

• Mathematica adhibita

Bibliographia

• Ball, W. W. Rouse, et H. S. M. Coxeter. 2010. Mathematical Recreations and Essays, editio tertia decima. New York: Dover. ISBN 978-0-486-25357-2.
• Enderton, Herbert B. 1972. A Mathematical Introduction to Logic. Academic Press.
• Gowers, Timothy, June Barrow-Green, Imre Leader, edd. 2008. The Princeton Companion to Mathematics. Princeton: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-11880-2.
• Rosenhouse, Jason, et Laura Taalman. 2011. Taking Sudoku Seriously. Oxonii: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-975656-8.
• Saporta, Gilbert. 2006. Probabilités, Analyse des données et Statistiques. Lutetiae: Éditions Technip.
• Suppes, Patrick. 1960. Axiomatic Set Theory. D. Van Nostrand; reeditio Dover, 1972. ISBN 0-486-61630-4.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad mathematicam discretam spectant.

Haec stipula ad mathematicam spectat. Amplifica, si potes!