Magnus Ducatus Tusciae
Sermo officialis | Italicus sive Tuscus |
---|---|
Caput | Florentia |
Forma | Magnus Ducatus |
Dux Civitatis | Magnus Dux |
Institutio | 1569 |
Finis | 1860 (in dicionem Regni Sardiniae redactus) |
Primus Magnus Dux | Cosmus I Medices (1569–1574) |
Ultimus Magnus Dux | Ferdinandus IV Tusciae (1859–1860) |
Magnus Ducatus Tusciae[1] seu Magnus Ducatus Hetruriae[2] (Italiane Granducato di Toscana) fuit civitas sui iuris in Tuscia regione Italica.
Per bullam papae Pii V die 27 Augusti 1569 Cosmus I Medices iam dux Florentiae magnus dux Tusciae factus est.
Usque ad annum 1737 magni duces Tusciae ad familiam Mediceam, postea ad familiam Habsburgi-Lotharingiae pertinuerunt.
Magnus ducatus finem habuit anno 1860, cum ultimus dux expulsus et Tuscia per plebiscitum adiuncta esset Regno Sardiniae, quod insequenti anno novum regnum Italiae factum est.
- Cosmus I Medices 1569-1574
- Franciscus I Medices 1574-1587
- Ferdinandus I Medices 1587-1609
- Cosmus II Medices 1609-1621
- Ferdinandus II Medices 1621-1670
- Cosmus III Medices 1670-1723
- Ioannes Gaston Medices 1723-1737
Magni Duces Tusciae Familiae Habsburgi-Lotharingiae 1737-1860
recensere- Franciscus I 1737- 1765, qui etiam Romanorum Imperator fuit;
- Petrus Leopoldus 1765 - 1790, qui postea usque ad mortem anno 1792 Romanorum Imperator fuit;
- Ferdinandus III 1790-1801 et post invasionem Napoleonis 1814-1824
- Leopoldus II 1824 -1859 (anno 1848 breviter Tuscia respublica fit)
- Ferdinandus IV 1859-1860
Notae
recensere- ↑ Ducatus Spoletanus et Tusciae CAMENA.
- ↑ Il mondo antico, moderno, e novissimo, ovvero, Breve trattato dell' antica e moderna geografia: con tutte le novità occorse circa la mutazione de' dominj stabiliti nelle Paci di Utrecht, Bada, Passarowitz, ec. : opera utile tanto a' principianti, quanto a tutti i dilettanti della studio geografico. Antonio Chiusole. Appresso Giambattista Recurti, 1722