Lingua Latina aevi hodierni a botanicis in usum scientificum asciscitur, et praecipue ad nova taxa describenda usque adhuc obligata est. Haec lingua a Carolo Linnaeo multisque aliis eruditis usitata a lingua Latina antiqua, et vocabulis et grammatica, discrepat.

Lingua Latina botanica
Taxinomia: lingua Indoeuropaea e familia Italica
Status: status specialis linguae Latinae
Sigla: 1 la, 2 lat, 3 lat
Usus
Aevum: saec. 17 – 21
Situs: lingua internationalis
apud scriptores de rebus botanicis
Litterae:
Scriptura: Latina
Familiae linguisticae coloribus Vicipaediae pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaediae pictae

Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Nexus interni

Bibliographia recensere

  • Eckel, P. M. 2011- . A Grammatical Dictionary of Botanical Latin. Missouri Botanical Garden
  • Manara, Bruno. 1992. Some Considerations on Latin Geographical Epithets in Binomials. Taxon 41 (3): 524–528. [Adiectiva a nominibus locorum facta.]
  • Stearn, William T. 1983. Botanical Latin: History, Grammar, Syntax, Terminology and Vocabulary. 3a editio. Londinii: David & Charles.

Nexus externi recensere


  De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.