Ius auctorum

Ius auctorum^[1] notat primum ius subiectivum et absolutum tutelae proprietatis intellectualis. Sedundum est ius obiectivum, quod omnes normas cuiusvis ordinis legitimi continet, quae relationem auctoris et sucessorum eius ad opus eius dirigunt. Hoc ius argumentum, amplitudinem, facultatem translationis, effectum transgressionis definit.^[2]

Insigne iuris auctorum

Conventio Bernensis (anno 1886 decreta) concedit singulis civitatibus, ut constituerent, utrum opera tuenda ad quamvis materiam liganda sint an non.^[3]

Cum quod opus ius auctorum amittit, dominium publicum fit.

NotaeRecensere

↑ Reijo Pitkäranta, Lexicon Finnico-Latino-Finnicum. WSOY, 2001, s.v. Tekijänoikeus.
↑ Haimo Schack (2009): Urheberrecht und Urhebervertragsrecht, Cap. Rn. 2. Tubingae,Mohr Siebeck Verlag (Theodisce)
↑ Harvard Law School, The Scope of Copyright Law.

Nexus interni

Haec stipula ad ius spectat. Amplifica, si potes!

[1] Reijo Pitkäranta, Lexicon Finnico-Latino-Finnicum. WSOY, 2001, s.v. Tekijänoikeus.

[2] Haimo Schack (2009): Urheberrecht und Urhebervertragsrecht, Cap. Rn. 2. Tubingae,Mohr Siebeck Verlag (Theodisce)

[3] Harvard Law School, The Scope of Copyright Law.

[1]

[2]

[3]