Iohannes Schweighaeuser
Iohannes Schweighaeuser (Theodisce Johannes Schweighäuser, natus Argentorati die 26 Iunii 1742; ibidem mortuus die 19 Ianuarii 1830) fuit philologus classicus Argentoratensis, qui editionibus Graecorum historicorum antiquitatis Appiani, Polybii Herodotique innotuit, Eius editio Deipnosophistarum adhuc eruditis magno usui est.
De studiis
recensereArgentorati in gymnasio reformato et in universitate studia absolvit. Ut qui pastoris filius erat theologiae imprimis operam dedit, etsi cum naturales, tum aliae scientiae, eum tenerent. Studiis absolutis peregrinari coepit, primum Lutetiam, ubi philologiae Arabicae et Syriacae studuit, deinde in Germaniam, postremo Londinium (1769-1770). Ubique doctos homines colebat. Deinde Argentoratum rediit. ubi reliquam vitam egit et philosophiam docuit, opusculaque philosophica publicavit.[1]
De cursu honorum
recensere- 1775ː Graecarum et orientalium litterarum cathedra universitatis Argentoratensis donatur.
Res novas Francicas magno gaudio primum accepit et consiliarius communalis electus est; deinde cum suspicionem fanaticorum movisset, in Lothringam exsul proficiscitur. Dissoluta universitate, anno 1795 tantum in nova schola centrali Argentorati nuper creata denuo priscas litteras docere ei licuit et Instituti Literarii Reip. Francogallorum socius adlectus est. Illo tempore Compendium Epicteti edidit, cuius scripta ad temporum calamitates apta videbantur.[2]
- 1806ː Biliothecarius urbis Argentorati fit.
- 1808ː Napoleo universitatem ex Seminario reformato restituitː tum Schweighaeuser qui litteras Graecas rursus docet decanus Philosophiae Facultatis fit.
- 1815ː Bibliothecarii munus filio tradit.
- 1821ː In Academiam Inscriptionum et Litterarum Humaniorum adlectus est.
- 1823ː ob senectutem in universitate docere desinit
Praecipuae editiones
recensere
- 1785, Lipsiae Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt: novo studio conquisivit, digessit, ad fidem codd. mss. recensuit, supplevit, emaculavit, varietatem lectionum adiecit, Latinam versionem emendavit, adnotationibus variorum suisque illustravit, commodis indicibus instruxit Iohannes Schweighaeuser Editio Graecolatina quattuor voluminibus digesta. Schweighaeuser plures manuscriptos comparavit et versionem Latinam Gelenii emendavit. De methodo ipse duas dissertatiunculas anno 1781 Argentorati ediditː De impressis ac manuscriptis Appiani codicibus et Exercitationes in Appiani Historias[nexus deficit].
- 1789-1795, Lipsiae ː Polybii Megalopolitani Historiarum quidquid superest recensuit, digessit, emendatiore interpretatione, varietate lectionis, adnotationibus, indicibus illustravit Ioannes Schweighaeuser. Maxima editio Graecolatina novem voluminibus digesta, locupletissimo commentario et optima interpretatione Latina illustrata.
- 1801-1807, Argentoratiː Athenaei Naucratitae Deipnosophistarum libri XV. Optimo codice Parisiis reperto utebatur ː quocirca eius editio a Societate Bipontina fota et quattuordecim voluminibus digesta priores longe superavit.
- 1809, Argentoratiː L. Annaei Senecae Philosophi opera omnia : Quae supersunt ex optimis exemplaribus emendata cum notis criticis et indicibus. Quinque volumina a Societate Bipontina edita.
- 1816, Argentorati et 1830 Londiniː Herodoti Musae sive Historiarum libri IX ex ultima recensione Joannis Schweighaeuseri cum notitia literaria, argumentis, et indice locupletissimo. E iudicio doctorum non ita feliciter ei evenit illud ultimum opus ut priora.
- 1824, Argentoratiː Lexicon Herodoteum quo et styli Herodotei universa ratio enucleate explicatur et quam plurimi Musarum loci ex professo illustrantur. Passim etiam partim Graeca lectio partim versio latina quas offert Argentoratensis editio vel vindicatur vel emendatur... Adjecta est appendix tractatus quosdam complectens de dialecto ionica.
Notae
recensere- ↑ Collecta in Opuscula academica, Argentorati, 1806.
- ↑ Epicteti manuale et Cebetis tabula graece et latine. Recensuit curavitque Johannes Schweighaeuser..., Lipsiae, 1798
Plura legere si cupis
recensere- J. G. Dahler, Memoriae Johannis Schweighaeuseri sacrum, Seminarii protestantium theologici nomine scripsit Jo. Georg. Dahler, Argentorati, 1830
- Carolus Rabany, Les Schweighaeuser. Biographie d’une famille de savants alsaciens d’après leur correspondance inédite. Berger-Levrault, Paris 1884.
- Christian Pfister, « Les Schweighaeuser et la chaire de littérature grecque de Strasbourg, 1770-1855 », Université de Strasbourg, 1927 Recensio critica
- Emil Schaub, Erlebnisse der Strassburger Gelehrtenfamilie Schweighäuser während der französischen Revolution, in Basler Jahrbuch 1933, p. 147-191.
- J. F. Stiévenard, Eloge historique de Jean Schweighaeuser, Strasbourg, Levrault, 1830
Nexus externi
recensere
|
Lexica biographica: • Deutsche Biographie • • Teuchos |