Humanismus transcendentalis in philosophia propriam hominum extra naturam tractationem considerat, quibus iura humana esse decernit, solum quia humani sunt.[1] Affirmat etiam hominem se materialem transcendere posse, seque a rebus circumiectis liberare posse. Cuius exemplum est homo de se et eius proprietatibus cogitans sicut duo homines varii sit.[2] Kantius hac locutione significavit homines esse creationis partem, quae legibus naturae oboedentiam reflexivam transcendere possunt.[3]

Immanuel Kantius.

Nexus interni

Notae recensere

  1. Ferry 2002:135.
  2. Vanheste 2007:447 & 449.
  3. Allison 1971.

Bibliographia recensere