Gulielmus Ernestus (Saxonia-Vimarii-Eisenach)

Gulielmus Ernestus (Theod. Wilhelm Ernst, natus 10 Iunii 1876 (Vimariae, mortuus 24 Aprilis 1923 in vico Heinrichau/Silesia) ultimus dux magnus Saxoniae-Vimarii-Eisenach erat.

Wikidata Gulielmus Ernestus (Saxonia-Vimarii-Eisenach)
Res apud Vicidata repertae:
Gulielmus Ernestus (Saxonia-Vimarii-Eisenach): imago
Gulielmus Ernestus (Saxonia-Vimarii-Eisenach): imago
Nativitas: 10 Iunii 1876; Vimaria
Obitus: 24 Aprilis 1923; Henryków, Lower Silesian Voivodeship
Patria: Germania

Familia

Genitores: Charles Augustus, Hereditary Grand Duke of Saxe-Weimar-Eisenach; Princess Pauline of Saxe-Weimar-Eisenach
Coniunx: Princess Caroline Reuss of Greiz, Princess Feodora of Saxe-Meiningen
Proles: Princess Sophie of Saxe-Weimar-Eisenach, Charles Augustus, Hereditary Grand Duke of Saxe-Weimar-Eisenach, Bernhard Friedrich Prinz von Sachsen-Weimar-Eisenach, Jörg Brena
Familia: House of Saxe-Weimar-Eisenach

Memoria

Sepultura: Weimarer Fürstengruft
Gulielmus Ernestus dux Saxoniae

Familia recensere

Pater eius Carolus Augustus fuit, heres solii Saxoniae-Vimarii-Eisenach. Sed quod hic iam anno 1894 ante Carolum Alexandrum, avum Gulielmi Ernesti, mortuus est, Gulielmus Ernestus anno 1901 regni hereditatem ab avo accepit. Mater Paulina consobrina erat. Ipse anno 1903 Carolinam filiam principis Henrici XXII de Reuss-Greiz in matrimonium duxit, sed eis liberi non fuerunt. Anno 1910 Theodoram duxit, filiam Friderici de Saxonia-Meinungen. Ea ei quattuor liberos peperit, inter eos et anno 1912 Carolum Fridericum heredem regni.

Regnum recensere

Gulielmus Alexander ut antecessores sui fautor artium erat et nonnullos artifices styli iuvenalis (Jugendtil) Vimariam vocavit. Quorum celeberrimus Gualterius Gropius architectus fuit, quem anno 1918 - paulo ante finem regni directorem novi academiae Bauhaus fecit. Universitatem Litterarum Ienensis adiuvit. Sed ipse miles se gerebat et Nationalismi fanaticus erat.

Anno 1903 Ducatus Magnus novum nomen accepit et "Magnus Ducatus Saxoniae" nunc nominabatur. Die 9 Novembris 1918 a militibus opificibusque coactus est, ut regno se abdicavit.

Ultimi anni recensere

Post abdicationem Gulielmus Ernestus Vimariam reliquit et ultimos annos in Silesia vixit, ubi fundum possidebat. Anno 1923 mortuus est.

Nexus externi recensere

Duces et (ab anno 1815) Magni Duces Saxoniae-Vimarii-Eisenach (1741–1918)

Ernestus Augustus I (1741–1748) | Ernestus Augustus II (1748–1758) | Carolus Augustus (1758–1828) | Carolus Fridericus (1828–1853) | Carolus Alexander (1853–1901) | Gulielmus Ernestus (1901–1918)