Frusino
Frusino[1][2][3] (-onis, m.; alia nomina: Frusinum,[2] Frusinus;[2]; Italiane Frosinone) est Urbs Italiae et municipium, circiter 46 530 incolarum, in Regione Latio et in media Italia sita, ac caput, ab anno 1927, Provinciae Frusinatensis. Urbani Frusinates[1] vel Frusinatenses[2] (etiam Forosenses[2], Fressonenses[2]) appellantur.
Locus: 41°38′0″N 13°21′0″E
Numerus incolarum: 43 417
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Aletrium, Fabrateria Vetus, Ferentinum, Supinum, Verulae, Arnaria, Castrum Patriciae, Castrum Turricis
Coniunctiones urbium
Tabula aut despectus
Insignia
recensereSententia
recensereSententia urbis est: Bellator Frusino.
Geographia
recenserePraeclari cives
recensereIn Frusinone olim vixerunt aut nati sunt et hodie vivunt multi illustres viri atque feminae, inter alios:
Ecclesia Catholica Romana
recensereFrusino, cum Verulis et Ferentino, sedes episcopalis est; nomen sedis episcopalis Dioecesis Frusinatensis-Verulana-Ferentina. Sedes episcopalis Dioecesis Sedi Apostolicae immediate subiecta est.
Ludi athletici
recensereFrosinone Calcio pediludii urbis Frusinonis turma est.
Fractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereCapo Barile Nicolia, Colle Cannuccio, Colle Cottorino, Colle Martuccio, Fontana Grande, La Cervona, La Pescara, Le Pignatelle, Le Rase, Madonna della Neve, Maniano, Pratillo, San Liberatore, Selva dei Muli, Stazione, Valle Contessa, Vetiche I, Vetiche II
Municipia finitima
recensereNexus interni
- Latium (regio),
- Provincia Frusinatem,
- Vallis Latina
- Urbes Italiae.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Frusinonem spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium Municipii Frusinatis in Provincia Frusinati.
-
Ecclesia cathedralis.
Notae
recensere- ↑ 1.0 1.1 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ Hazlitt, The Classical Gazetteer