Dioecesis Orientis

Dioecesis Orientis Dioecesis Romana a Diocletiano imperatore condita erat.

Dioecesis Orientis anno 400

Situs

Oriens Dioecesis, quae ipsa pars Praefecturae Orientis erat, partem imperii ad Regnum Persarum vergentem et primis annis etiam Dioecesem Aegypti continebat.

Provinciae

• Arabia
• Cilicia (postea divisa in partes duas)
• Cyprus
• Isauria
• Mesopotamia
• Osrhoene
• Libya inferior
• Libya superior
• Syria Coele
• Syria Phoenice
• Palaestina (postea divisa in partes tres)
• Theodorias (anno 528 condita)

Provinciae Aegypti anno 370 ab imperatore Valente in novam dioecesem Aegypti (vide supra) redactae sunt:

• Thebais
• Aegyptus Iovia
• Aegyptus Herculea
• Libya Superior
• Libya Inferior

Historia

Haec regio Imperii Romani saepe reformata (vide supra) ad annum 640 manebat, cum Saraceni hanc partem expugnarent.

Administratio

Dux dioecesis aliter ac Vicarii aliarum Dioecesium Comes orientis nominatus est et Antiochiae regnabat.

Comites orientis

Comites orientis inter alios et hi fuerunt:

• Quintus Flavius Maesius Egnatius Lollianus annis 330 - 335
• Flavius Felicianus, anno 335
• Fabius Aconius Catullinus Philomathius ante annum 338
• Marcus Maecius Memmius Furius Baburius Caecilianus Placidus, anno 338
• Honoratus usque ad 354
• Nebridius annis 354–358
• Flavius Domitius Modestus annis 358 - 362
• Flavius Eutolmius Tatianus (370 - 374)

Nexus interni

• Index provinciarum Romanarum Diocletianarum