Damnatio memoriae

Damnatio memoriae (locutio anno 1689 inventum) est instrumentum politicum quo reipublicae princeps, novus rex, imperator vel tyrannus, radere alicuius nomen memoriamque ex tabellis historiae et monumentis conatur.

Historia

Imagines publicas deleri et libros historicos iterum scribi sine nomine eius quem princeps odit iubit. Damnatio memoriae est plus quam famam malam ferre de aliquo aut mendacia in eum dispergere, quae ambo sunt cotidiana in cursu politico; immo, est mandatum publicum ab ipso duce traditum.

In historia Romana Caracallam, fratre Geta regenti occiso, iussisse eius memoriam deleri videmus.

Saeculo vicensimo Stalin, tyrannus in Unione Sovietica, hominum quos rei publicae inimicos censebat imagines delebat.

Nexus interni

• Bellum civile
• Disparatio coacticia
• Domitianus
• Herostratus
• Livilla
• Persona non grata
• Seianus
• Tiberius

Bibliographia

Opera antiquiora

• 1689 : Johann Heinrich Gerlach, Dissertationem iuridicam de damnatione memoriae ... (Lipsiae, 1689) (Textus apud Google Books)

Eruditio hodierna

• Harriet I. Flower: The Art of Forgetting. Disgrace and oblivion in Roman political culture. Chapel Hill NC 2006. ISBN 0-8078-3063-1.
• Florian Gresshake: Damnatio memoriae, ein Theorieentwurf zum Denkmalsturz, München 2010. ISBN 978-3-89975-721-7.
• Charles Hedrick: History and Silence. Purge and Rehabilitation in Late Antiquity. Austin 2000. ISBN 0-292-73121-3.
• David King: Stalins Retuschen. Foto- und Kunstmanipulation in der Sowjetunion. Hamburg 1997. ISBN 3-930908-33-6.
• Florian Krüpe: Die Damnatio memoriae. Über die Vernichtung von Erinnerung. Eine Fallstudie zu Publius Septimius Geta (189–211 n. Chr.). Gutenberg 2011. ISBN 978-3-940598-01-1.
• Friedrich Vittinghoff: Der Staatsfeind in der römischen Kaiserzeit. Untersuchungen zur „damnatio memoriae“. Berlin 1936.

Nexus externi

• De Damnatione memoriae apud ARTE