Critica rationis practicae

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Critica rationis practicae (Theodisce Kritik der praktischen Vernunft) est philosophicum Immanuel Kantii opus quod philosophiam moralem sive ethicam deontologicam tractat, Rigae anno 1788 prolatm. Theoria sua respectus dignitatis personae, quae non medium sed fines esse putat, secundum "categoriam imperativam" a priori percipitur postulat. Et autonomiam voluntatis sub legem moralis posse cogitat.

Forma operis

• Pars I: Doctrina elementaria de ratione purae ac praticae

Liber I, Analysis rationis praticae

ubi maxium volunatis tractatur

Liber II, Dialectica rationis purae ac praticae

ubi immortalitas animae et existentia Dei postulatur.

• Pars II: Methodologia de rationie purae ac praticae
• Conculsio

Nexus interni

• Fundamentum metaphysicae moralitatis

Nexus externi

• Testus originalis (Theodisce)
• Versio Latina Frederici Gottlob Born