Conventio de statu profugorum est pactio internationalis a Nationibus Unitis facta ad ius asyli profugorum vel hominum extorrium, qui minas vitae vel libertatis pro sua gente, religione, opinione politica, vel attributo ad propriam socios spondendum Genevae die 28 Iulii 1951 decreta et in potentiam die 22 Aprilis 1954 iit.

Civitates Conventionem ratificant (viridis) et solum protocolum ratificant (flavus)

Hae Praefacio cooperationem internationalem ex Universa Iurum Humanorum Declaratione (Articulo 14) et humanitarismo ad salvationem exsulum et contra discordiam Civitatum, et expressione in Articulo I, quae est "res facta est infra anno 1951" de definitione exsulum, omissa est a Protocollo Anno 1967.[1]. Inter alia, Articulus XXXI postulat Civitatibus ad exsules non poenam dari de sua residentia illegali fugae minais sua vitae vel libertatis causa. Et Articulus XXXII exclusionem vel respuendum exsulium ad civitates interdit, ubi suae vitae vel libertates priveri potest. Apud hanc Conventionem, Curator supremus Consociationis Nationum pro Exsulibus missionem suam facit.

Nexus interni

Nexus externi

recensere