-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

In aliquibus nationibus, praesertim ubi adhuc factitatur, usus poenae capitalis est saepe disputatus vel aliquando maxime controversus.

     Poena capitalis adhuc factitata      Poena capitalis in legibus servata sed non ultra factitata (ultimos deciem annos post quiddam decretum moratorium nulla poena capitalis sublata est)      Poena capitalis abrogata, nihilominus servata ad tempora peculiaria (e.g. belli)      Poena capitalis omnino abrogata

Argumenta philosophica recensere

Pro recensere

Defensores poenae capitalis eam dicunt fas esse crudelissimis in causis velut necatorum serialium, necatorum infantium, necis cum supplicio factae, facinorum tromocraticorum. Hoc argumentum valenter a Roberto Blecker, iuris professore Novi Eboraci, propositum,[1] dicit enim poenam tam gravem debere esse quam facinus. Iniquum esse vivos remanere eos, qui fecinora gesserint, aut quidem incarceratos. Etiam Immanuel Kantius poenam capitalem permisit.

Contra recensere

Ei autem qui contra poenam capitalem sunt, eam pessimam esse transgressionem iurum humanorum habent. Caesar Beccaria cum suo opus "Dei dilitto e delle pene" anno 1764 publicato poenam capitalem opposuit. Victor Hugo, adhortatione die 15 Septembris 1848 facta, inquit, "Poena capitalis signum illud speciale aeternumque est barbarismi."[c. 1] Etiam Fridericus Schleiermacher hanc opposuit. Narges Mohammadi, laureatorix? Praemii Nobeliani Pacis anno 2023, motum poenae capitalis abrogandae conata est.

Argumenta practica recensere

Res efficientes ad phylem pertinentes in Civitatibus Foederatis recensere

Etsi duodecim centesimae civium Americanorum Afroamericani sunt, 34 centesimae eorum qui supplicium ex anno 1976 dederunt illius phylei sunt.[2]

Notae recensere

Latine conversa recensere

  1. (Francogallice) "La peine de mort est le signe spécial et éternel de la barbarie."