Capitalis quadrata sive capitalis elegans est antiquus scripturae Romanae typus, qui litteras inscriptionum marmori insculptarum (sic dictas Capitales monumentales) imitans temporibus Romanis una cum Capitali rustica in libris scribendis adhibebatur.

Exemplum capitalis quadratae: Vergilius, Georgica liber I, 62–65.

Nomen trahit a congruentia formae, cuius fundamentum quadratum, triangulum et circulus fuerunt. Aeque ac capitalis monumentalis cum serifis pingitur. Separatio verborum et ligaturae rarissime fiunt.

Maxime in usu erat florebatque inter primum et tertium saeculum p.C.n. Augusto, Tiberio, Traiano, Hadriano et Marco Aurelio imperatoribus. Sexto demum saeculo hic typus magis magisque abolescebat, etsi in scriptis ornatis usque ad saeculum nonum adhibebatur.

Cum Capitalis quadrata ad manuscripta pretiosissima sive illuminata - imprimis temporis Augustaei (ut puta Vergilius Augusteus) - scribenda adhiberetur, Capitalis rustica, cuius litterae teniores ac minus geometrice formatae sunt, scriptura in libris usitata erat. Praeterea varietas cursiva Capitalis ad usum cottidianum adhibebatur, Capitalis cursiva nuncupata, quae ad celeriter facileque scribendum magis idonea erat.

Vide etiam recensere

Bibliographia recensere

  • Günter Bernt: Capitalis quadrata. Capitalis rustica. In: Lexikon des Mittelalters (LexMA). Vol. 2. Artemis & Winkler, Monaci/Turingi 1983, ISBN 3-7608-8902-6, Col. 1472 s.