Calligraphia Isamica, vel calligraphia Arabica, est artifex chirographi et calligraphiae usus, in lingua Arabica et abecedario Arabico conditus, in terris quae hereditatem culturalem Islamicam commune partiunt perfectus.[1][2] Quae Arabice khatt (خط) appellatur, a vocabulo 'linea, designatio, constructio' deducta.[3]

Locutio Basmala per calligraphiam Islamicam seculi duodevicensimi ex regione Imperii Ottomanici.

Evolutio calligraphiae Islamicae cum Alcorano arte coniungitur, textu communi et paene universo, ex quo calligraphia Islamica conditur. Ob profundam cum Alcorano consociationem religiosam, et suspicionem in artes figurativas ut signum idololatriae, calligraphia unum ex maioribus generibus expressionis artificis in culturis Islamicis facta est.[1]

Quia calligraphia in Islam est res magnae admirationis, plura opera exemplaria a calligraphis bene notis constituta sequuntur, operibus profanis vel hodiernis exceptis. Discipulus in antiquitate ex opere magistri identidem exscribebat usque eorum chirographa similia essent. Modus usitatus in variationes angularem et cursivam digeritur, quarum quaeque in nonnullos submodos prorsus digeritur.[2]

Exempla hodierna

recensere

Nexus interni

Calligraphi notabiles

recensere

Inter notissimos calligraphos classicos sunt:

  1. 1.0 1.1 Blair et Bloom 1995.
  2. 2.0 2.1 Chapman 2012.
  3. Julia Kaestle, Arabic calligraphy as a typographic exercise, 10 Iulii 2010.

Bibliographia

recensere

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad calligraphiam Arabicam spectant (Arabic calligraphy, Islamic calligraphy).
  Vicimedia Communia plura habent quae ad calligraphiam Islamicam spectant.