Blentina

Italiae municipium
(Redirectum de Bietina)
Vide etiam paginam discretivam: Feroniae Lucus (discretiva).

Blentina[1][2][3] (-ae, f.) (alia nomina[4]: Bientinum, Bietina, Blintina, Feroniae Lucus) (Italiane: Bientina) est oppidum Italicum municipium, circiter 7990 incolarum, in Provincia Pisana Regionis Tusciae situm. Incolae Blentinenses appellantur.

Wikidata Blentina
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 43°42′26″N 10°37′14″E
Numerus incolarum: 8 602
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Bientina

Gestio

Procuratio superior: Provincia Pisana

Geographia

Tabula aut despectus

Blentina: situs
Blentina: situs
Forum Magnum Blentinae

Blentina apud veterum Lacum Sextum atque veterum situm Auseris flumini, aedificata est.

Geographia

recensere

Clari cives

recensere

Petrus Maffi Pisarum Archiepiscopus, Sardiniae Legatus, Cardinalis

Petrus Leopoldus Magnus Rex Etruriae

Aedificia egregia

recensere
  • Ecclesia S. Dominici (1621)
  • Ecclesia Assumptionis B.M.V. (1650)
  • Palatium Pancani
  • Ianua florentina
  • Turris Speciosa
  • Turris Morae
  • Turris de Texitoriis
  • Forum magnum cum fonte leonis Et Tinchae
  • Forum minor cum fonte Angioli
  • Palatium Pacinorum
  • Schola Sororis Crucifixae Pacini
  • Cineforum Parrochialis
  • Theatrum Disfidarum

Ecclesia Catholica Romana

recensere
  • Blentinae Certame
  • Thesaurum Plaebis Et Blentjnensium
  • Bibliotheca Adsociativa LungoMontana (CALAMO Et BALM)
  • Thesaurum etruscorum in S. Gyrolami

Fractiones, vici et loci in municipio

recensere

Fractiones

recensere

Municipia finitima

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Blentinam spectant.
  • Situs publicus (Italiane)

Pinacotheca

recensere
  1. Biblioteca - Senato della Repubblica
  2. E. Repetti, Dizionario geografico, fisico e storico della Toscana (Florentiae, 1830)
  3. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  4. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
  5. 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 5.7 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}