Aemilius M. Cioran (Dacoromane Emil M. Cioran, 8 Aprilis 1911, - 20 Iunii 1995). Natus in Villa Ruetel, vulgo dictu Răşinari (Imperium Austro-Hungaricum), mortuus Lutetiae (Francia), philosophus scriptorque in lingua Dacoromanica et lingua Francogallica fuit. Dum Universitate Bucarestensis studebat, Mircea Eliade et Eugenio Ionesco cognovit.

Domus natalis

Erat Scepticista ac Nihilista cogitatione melancholiae et antinatalismi sub speciem Shopenhauer et Nietzsche, saepe etiam suicidium laudavit. Et multos libros aphorismi scripsit.

Nonnullae operarum recensere

In lingua Dacoromanica recensere

  • Pe culmile disperării, Bucarestinum, 1934.
  • Cartea amăgirilor, Bucarestinum, 1936.
  • Schimbare la faţă a României, Bucarestinum, 1936.
  • Lacrimi şi sfinţi, Bucarestinum, 1937.
  • Amurgul gindurilor, Bucarestinum, 1940.

In lingua Francogallica recensere

  • Précis de décomposition, Lutetia, Gallimard, 1949.
  • Syllogismes de l'amertume, Lutetia, Gallimard, 1952.
  • La Tentation d'exister, Lutetia, Gallimard, 1956.
  • Histoire et utopie, Lutetia, Gallimard, 1960.
  • La Chute dans le Temps, Lutetia, Gallimard, 1964.
  • Le Mauvais Démiurge, Lutetia, Gallimard, 1969.
  • De l'inconvénient d'être né, Lutetia, Gallimard, 1973.
  • Écartèlement, Lutetia, Gallimard, 1979.
  • Exercices d'admiration: essais et portraits, Lutetia, Gallimard, 1986.
  • Aveux et anathèmes, Lutetia, Gallimard, 1986.
  • Cahiers, 1957-1972, Lutetia, Gallimard, 1997.