Venceslaus Ivanov
Venceslaus Ioannis filius Ivanov (Russice Вячеслав Иванович Иванов, tr. Vjačeslav Ivanovič Ivanov; 28 Februarii 1866—16 Iulii 1949) erat poeta atque scriptor dramaticus, interpres, criticus litterarius Russicus, qui annis 1886–1903 praecipue in Germania et ab anno 1924 statim in Italia colebat.
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 16 Februarii 1866, 28 Februarii 1866; Moscua
Obitus: 16 Iulii 1949; Roma
Patria: Imperium Russicum, Russica Sovietica Foederativa Socialistica Res Publica, res publica Sovietica Socialistica Atropatenae, Italia, Regnum Italiae, Unio Sovietica
Obitus: 16 Iulii 1949; Roma
Patria: Imperium Russicum, Russica Sovietica Foederativa Socialistica Res Publica, res publica Sovietica Socialistica Atropatenae, Italia, Regnum Italiae, Unio Sovietica
Familia
Coniunx: Lydia Zinovieva-Annibal
Proles: Jean Neuvecelle
Proles: Jean Neuvecelle
Memoria
Sepultura: Protestant Cemetery, Rome
Vide etiam paginam discretivam: Ivanov
Dissertationem Latinam De societatibus vectigalium publicorum populi Romani composuit. Aeschylum et Alcaeum et Sappho Russice vertit.
Opera selecta recensere
- Кормчие звёзды (Stellae gubernatores, 1903)
- Прозрачность (Perluciditas, 1904)
- Тантал. Трагедия (Tantalus. Tragoedia. 1905)
- Эрос (Eros, 1907)
- Cor ardens (Latine nominatum, in duobus partibus, 1911–1912).
- Нежная тайна; Лепта (Mysterium tenerum; Minutum, 1912)
- Младенчество (Prima infantia, 1918)
- Прометей: Трагедия (Prometheus: tragoedia, 1919)
- Человек (Homo, 1939)
- Свет вечерний (Lux vespertina, 1962)
Nexus externi recensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Venceslaum Ivanov spectant. |
Lexica biographica: Treccani • Большая российская энциклопедия • Gran Enciclopèdia Catalana • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Deutsche Biographie • Store norske leksikon |
- De societatibus vectigalium populi Romani
- Pagina de Venceslao Ivanov Encyclopaediae Russicae Magnae (Russice)
- Situs interretialis, Venceslao Ivanov dedicatus (Russice)
Haec stipula ad scriptorem spectat. Amplifica, si potes! |