Stigmergia (Graece στίγμα 'signum' + ἔργον 'opus, actio') est ratio retis socialis per consensum effecta quae agentes vel actiones per circumiecta oblique coniungit.[1] Quod principium dicit vestigia in circumiectis naturalibus ab actione relicta exsecutionem proximae actionis stimulare, per eundem aut alium agentem. Quo facto, actiones sequentes se supplere et crescere solent, ad spontaneum actionum cohaerentium aperteque systematicarum ortum ducentes.[2]

Tramites formicarum e vestigiis pheromonorum effecti.

Stigmergia est manifestum organizationis sui genus, quod structuras multiplices, ut videtur intellegentes, sine destinatione, moderatione, atque adeo communicatione recta inter agentes efficit.[3]

Stigmergie, vocabulum Francicum, a Petro Paulo Grassé, biologo Francico, ad mores isopterorum attingendos anno 1959 introductum est. Quod ipse definivit: "Stimulatio operarum per opus quod exsecuti sunt."[4][5]

Nexus interni

Notae recensere

  1. Marsh et Onof 2008.
  2. Lewis 2012.
  3. Heylighen 2016.
  4. Francogallice "Stimulation des travailleurs par l'œuvre qu'ils réalisent."
  5. Bonabeau 1999.

Bibliographia recensere

  • Bonabeau, Eric, ed. 1999. Special issue on Stigmergy. Artificial Life 5(2). ISSN 1064-5462. doi:10.1162/106454699568692. Situs interretialis.
  • Bonabeau, Eric. 1999. Editor's Introduction: Stigmergy. Artificial Life 5(2): 95–96. doi:10.1162/106454699568692. ISSN 1064-5462. Situs interretialis.
  • Cimino, Mario G. C. A., Federico Galatolo, Alessandro Lazzeri, et Gigliola Vaglini. 2017. Spikiness Assessment of Term Occurrences in Microblogs: an Approach Based on Computational Stigmergy. ICPRAM.*Doyle, Margery J., et Leslie Marsh. 2013. Special issue: Stigmergy in the Human Domain. Cognitive Systems Research 21:1-74. ISSN 1389-0417. Situs interretialis.
  • Elliott, Mark. 2006. Stigmergic Collaboration: The Evolution of Group Work. M/C Journal 9(2). ISSN 1441-2616. Situs interretialis.
  • Heylighen, Francis. 2016. Stigmergy as a universal coordination mechanism I: Definition and components. Cognitive Systems Research 38: 4–13. ISSN 1389-0417. doi:10.1016/j.cogsys.2015.12.002.
  • Heylighen, Francis. 2016. Stigmergy as a universal coordination mechanism II: Varieties and evolution. Cognitive Systems Research 38: 50–59. ISSN 1389-0417. doi:10.1016/j.cogsys.2015.12.007.
  • Lewis, Ted G. 2012. Cognitive stigmergy: A study of emergence in small-group social networks. ScienceDirect 21: 7–21. doi:10.1016/j.cogsys.2012.06.002. Situs interretialis.
  • Marsh, Heather. 2013. Binding Chaos: Mass collaboration on a global scale|publisher. CreateSpace Independent Publishing Platform. ISBN 9781489527684. ASIN 1489527680.
  • Marsh, L., et C. Onof. 2008. Stigmergic epistemology, stigmergic cognition. Cognitive Systems 9:136. doi:10.1016/j.cogsys.2007.06.009. PDF.
  • Ranjbar-Sahraei, B., G. Weiss, et A. Nakisaee. 2012. A Multi-Robot Coverage Approach based on Stigmergic Communication. Proceedings of the 10th German Conference on Multiagent System Technologies 7598: 126–138.
  • Theraulaz, Guy. 1999. A Brief History of Stigmergy. Cantabrigiae Massachusettae: MIT Press Journals. Situs interretialis.