Spiritismus[1] est dogma spiritualisticum ab Hippolyto Leone Denizard Rivail,[2] educatore Francico, pseudonymo Allan Kardec scribente, saeculo undevicensimo digestum. Hic motus quasi religiosus, tandem Dogma Spiritualismi Kardecisticum appellatus, investigationem "naturae, originis, et fati animam vel spirituum, atque eorum coniunctionis cum mundo corporeo"[3] proposuit.[4]

Dogma recensere

Rivail in Libro Spirituum (1857) non modo arte conclusit spiritismum, sed etiam pervulgavit. Illis, qui spiritismum profitentur, homo maximam morum honestatem consequitur, si, mortuos consulendo, eorum praeceptis rite oboediat; et si, ad eluendas sordes et ad reddendum se meliorem usque, continuas vitas inter se diversas in alio post mortem corpore in se recipiat.

Notae recensere

  1. Axters, S. (1937). Scholastiek lexicon Latijn-Nederlandsch. Antwerpen: Geloofsverdediging.
  2. Natus est Lugduni (1804) et mortuus est Lutetiae (1869).
  3. Anglice: "the nature, origin, and destiny of spirits, and their relation with the corporeal world."
  4. Moreira-Almeida, Alexander (2008).Allan Kardec and the development of a research program in psychic experiences. Proceedings of the Parapsychological Association & Society for Psychical Research Convention. Winchester, Britanniarum Regnum.

Libri inspiciendi recensere

  • Animismo o spiritismo? Quale dei due spiega il complesso dei fatti?, Ernesto Bozzano, Editrice Luce e Ombra, Verona 1967 (1938).
  • Aspetti della ricerca scientifica sullo spiritismo in Italia (1870-1915), Fabrizio Pesoli, Università degli Studi di Milano 1999.
  • Il Libro degli Spiriti, Allan Kardec.
  • Il Libro dei Medium, Allan Kardec.
  • Researches on the Phenomena of Spiritualism, Wiliiam Crookes, Burns, London 1874, (trad. it. di E. Servadio, Ricerche sui fenomeni dello “spiritualismo” e altri scritti, Libreria Lombarda, Milano 1932).
  • Viaggio nel Mondo del Paranormale, Piero Angela, Mondadori