Rodericus Didaci
Rodericus Didaci filius[1] nomine ab ipso Ruderico scripto (Hispanice: Rodrigo Díaz de Vivar; natus Vivarii in Castella circa annum 1045, mortuus Valentiae die 10 Iulii 1099), Campidoctor vocatus (al-Kanbittur in chronicis Arabicis), fuit miles equesque Castellanus, nunc heros totius Hispaniae habitus.
Eques Sanctii II recensere
Vir nobilis fuit, amicissimus Sanctii Regis II Castellae, strenuus eques Christianus, invictus bellator Castellanus. Mauri Musulmanes eum Sidi (id est 'dominus' in lingua Arabica Hispanica) appellabant; Christiani, El Campeador (hoc est 'campidoctor'). Sanctio rege contra fratres pugnante, apud Vulpeculariam regnum Legionense pro Sanctio vicit.
Cum esset bellator peritissimus, Sanctio mortuo prope Semore manu Belidii Athaulphi, spretus est ab Alphonso VI novo rege, bis in exsilium coactus.
In exsilium eiectus recensere
Exsul factus est mercenarius, semper Castellae fidelis; numquam bellum in Alphonsum intulit. Ipse et Caesaraugustae rex adversus alios Mauros Christianosque bellabant. Saepe contra comitem Barcinonae proelio concertabat.
Urbe Valentia capta, se ducem et dominum creavit Regni Valentiae.
Heros Hispanus recensere
Adhuc heros celebratur, praesertim in Hispania, et multae fabulae de eo narrantur, praeclara est Cantar de mio Cid, primum carmen epicum Hispanicum, in lingua Castellana antiqua scriptum. Sunt etiam complures pelliculae.
Eius historia apud duos fontes praecipuos Latine narratur: Historiam Roderici (sive Res gestas Roderici Campidoctoris) atque Carmen Campidoctoris, strophis sapphicis scriptum.
Notae recensere
Bibliographia recensere
- Francisco Javier Peña Pérez, El Cid Campeador: historia, leyenda y mito. Burgos: Dossoles, 2000. ISBN 84-87528-14-7
Nexus interni
Nexus externi recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Rodericum Didaci spectant. |