Rentius Robertus Regazzi (Italiane Roberto Regazzi, Bononiae natus die 20 Augusti anno 1956) est violinarum aliorumque instrumentorum musicae factor Italicus.

Wikidata Robertus Regazzi
Res apud Vicidata repertae:
Robertus Regazzi: imago
Robertus Regazzi: imago
Nativitas: 20 Augusti 1956; Bononia
Patria: Italia

De vita recensere

Anno millesimo novecentesimo quinquagesimo sexto septimo die post? Idus Augustas Bononiae, in septentrionali urbe Italica, docta familia (nam mater picturae artem colebat, pater contra in scientia versatus) Rentius Regazzus Robertus nascitur. Usque ab adulescentia suum ingenium tam ad artem, cui Euterpes praeest, contulit ut quintum decimum annum agens suam primam citharam, Otello Bignamo docente, fabricatus sit. Deinde, studiis apud "Sabin" Lyceum confectis, aliquot annos Universitatem Bononiensem frequentabat, at postea haec studia relinquere maluit.

Tum valde studiose apud Otellum Bignamum magistrum se exercuit et fidicula facere coepit. Nunc Roberti cum nervis instrumenta omnibus locis nota sunt et emuntur vel putantur a clarissimis hominibus artis musicae: Franco Gulli, Ruggiero Ricci, Anne Sophie Mutter, Deodatus Ughi, Quattuor Symphonici ex Venetia, Riccardus Brengola, Franco Mezzena et ceteri.

Hoc quoque mihi,? videtur praetermittendum non esse: lignum, quo ad suas fidiculas faciendas utitur, excellentibus aceribus abietibusque originem trahit; citharae contra iacaranda brasiliana et rubro cedro ex Virginia fabricantur, sic numeri nervis mirabilem in modum tenduntur.

Et quid dicam? de plurimis muneribus quibus Noster? fungitur? Interest ut iudex in multis certaminibus de fidiculis in Germania et in America, ut praefectus in Polonia in certamine "Henricus Wieniawski" anno bis millesimo vigesimo uno.[1]

Huc accedit quod primus Regazzus ex Bononiensibus artificibus illius artis, quae hodie liuteria appellatur, arcessitus est ad Expositionem Siamhaiensem quae a totius terrae amplissimis hominibus permagni habetur.

Ad colligendos de liuteria arte libros tam magnum studium ei est ut harum editionum corpus toto orbe terrarum in suo genere singulare putetur.[2]

Bibliographia recensere

 
Robertus Regazzus fecit Bononiae.
  • Arte Italiana per il Mondo. Augusta Taurinorum: Centro Librario Italiano. 1986 
  • Catalogo dell'Artigianato in Italia. Augusta Taurinorum: Giorgio Mondadori. 1984 
  • Chitarra: storia, miti, immagini – Bologna, 4–15 aprile 1987 – Sala Ercole in Palazzo d'Accursio. Bononia: AICS. 1987 
  • Drescher, Thomas (1986). Die Geigen und Lautenmacher vom Mittelalter bis zur Gegenwart. Tutzing: Schneider 
  • Gallerani, Gabriella (1987). Liuteria. Arte e passione. Intervista a un giovane liutaio nella sua bottega. Mediolanum: Fabbri 
  • Gruppo Liutai e Archettai Professionisti. Cremona: ALI, Associazione Liutaria Italiana. 1994 
  • Guida all'Artigianato Artistico nella Provincia di Bologna. Bononia: Provincia di Bologna. 1990 
  • Il suono di Bologna oggi. Gruppo Liuteria Bolognese. Bononia: GLB. 2003 
  • Secondo Concorso Nazionale di Liuteria Città di Pisogne. Mediolanum: Nicpassech. 2008 
  • Mascheroni, Monica (1986). L'Artigianato Italiano – Ferro battuto, legno intagliato, vetri piombati, terracotta, maiolica, mosaico, pizzi, merletti, strumenti musicali. Mediolanum: Mondadori 
  • Montevecchi, Silvia (2002). Realizzare i sogni. Storie di donne e uomini felici. Mediolanum: Unicopli. ISBN 88–400–0771–7 
  • Nicolini, Gualtiero (2008). Violinmakers in Italy – From the 19th century to the present. Claterna: Perdisa 
  • Nicolini, Gualtiero (1991). Liutai italiani di ieri e di oggi. Cremona: LAC 
  • Il Legno Magico. Bononia et Genua: Florenus et Dynamic. 2005. ISBN 88–85250–07–6 
  • Gioli Sergio (October 1990). "Un amore di violino". Il Resto del Carlino 
  • Heimsoeth Bettina (Aug. 1999). "Europäischer Zusammen–Klang". Kammer Aktuell, Zeitung der Handwerskammer Düsseldorf (n.16) 
  • Kent Christobel (Autumnus 2013). "Craft, science, magic". Bologna For Connoisseurs (n.4) 
  • Corsini, Nicolò (2017). Creare e Ricreare: Intervista a Roberto Regazzi, Mº Liutaio. Liuteria Elettronica e nuovi gesti sonori: il caso delle Ondes Martenot. Bononia: Alma Mater Sudiorum 

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Robertum Regazzi spectant.

Notae recensere

  1. Quidam situs inyterretialis.
  2. The Strad Magazine, Maio 2010, p. 53.