Periodizatio
Periodizatio est ratio vel studium praeteriti per certa et quantificata temporis spatia,[1] ad enodationem historiae facilius reddendam adhibitum. Cuius exitus est abstractiones descriptivae quae commoda spatiorum temporis nomina praebent quibus sunt proprietates stabiles. Subtiliter autem determinare initium et finem ullius temporis saepe est libidinosum.
Licet historia sit continua et in summam describi non potest, omnes rationes periodizationis sunt plus minus libidinosae, sed sine tempora nomina ferentia, quamvis inhabile vel etiam ineptum, tempus praeteritum sit nihil plus quam eventus sparsi et disiuncti sine fundamentis vel contignatione ut eos intellegamus. Nationes, civitates, culturae, familiae, et adeo homines singuli, quibus variae historiae in memoria retentae sunt, rationes periodicationis temporalis, convenientes saepeque non ordinatas, semper imponere conantur; nomina autem temporum continenter provocantur et expoliuntur, sed multa temporis signa, cum institutum essent, tam commodum sunt ut aegre reici possunt.
Nexus interni
Notae recensere
- ↑ Adam Rabinowitz. It’s about time: historical periodization and Linked Ancient World Data. Institute for the Study of the Ancient World Papers, 2014.
Bibliographia recensere
- Bentley, J. H. 1996. Cross-Cultural Interaction and Periodization in World History. American Historical Review Iunio:749–770.
- Besserman, Lawrence, ed. 1996. The Challenge of Periodization: Old Paradigms and New Perspectives. ISBN 0815321031. Novi Eboraci: Garland Publishing.
- Grinin, Leonid. 2007. Periodization of History: A theoretic-mathematical analysis. History & Mathematics, 10–38. Moscuae: KomKniga/URSS. ISBN 9785484010011.
Nexus externi recensere
|
Vicicitatio habet citationes quae ad Periodizatio spectant. |