Vide etiam paginam discretivam: Pedes (discretiva)

Motus peditis.

Prooemium recensere

Nomen Littera[1] Pictura
Rex R   
Domina D   
Turris T   
Sagittifer S   
Eques E   
Pedes P   

Pedes (sive pedo, pedinus, rusticus) est calculus in scaccorum ludo. In notatione algebraica, pedites albi in ordine secundo a sede a2 usque ad sedem h2, nigri in ordine septimo a sede a7 usque ad sedem h7 sunt. In notatione autem vetusta, e.g. pedes a2 appellatur pedes Dominae Turris et pedes e2 appellatur pedes Regis. In exercitu utriusque sunt octo pedites.

Motus peditis recensere

Pedes non nisi in proximam sedem singulis vicibus se recipit; excepto primo impetu, quo (si vult) per duas simul areolas prorumpit, i.e. in quartam prosilit. Motione simpliciter progressiva recta pergit, oblique autem ferit caeditque[2], quasi ex insidiis adoriatur hostem.

 
                   
               
               
               
               
               
               
               
 
Quo pedites stant ad initium ludi.

Pedes, cum ad metam percurrerit, in ampliorem gradum, i.e. in quemlibet calculum eiusdem coloris praeter regem, promovetur[3].

Si, in primo impetu, pedes peditem adversarium praeterit, capi potest tamquam in obliquum esset[4].

In figura sinistra, Pedes in sede c6 ad s. c7 moveri vel unam alteramve Turrem capere potest. Pedes in s. h5 Peditis in s. g5 transitu insidiari potest et ad g6 moveri, dummodo tractum postremum est Peditis adversarii ad s. g5 illum. Pedes in s. e2 ad s. e3 vel ad s. e4 moveri potest.

Nexus interni

Notae recensere

  1. Ista verba ex carmine Vidae "Scacchia, ludus" sumpta sunt, quia non solum purae Latinitatis sunt, sed etiam primarum litterarum iterationes non sunt. Praeterea Vida scaccis recentibus (scacchi alla rabbiosa) ludebat.
  2. FIDE enchiridion scaccorum Regula 3.7.
  3. FIDE enchiridion scaccorum Regula 3.7.d.
  4. FIDE enchiridion scaccorum Regula 3.7. Vide etiam regulam 9.2.

Nexus externi recensere