Pandarus
Pandarus in fabulis Graecis fuit sagittarius Troianus, filius Lycaonis et dux eorum qui Zeleam sub monte Ida incolebant. Cui ipse Apollo argenteum arcum dederat[1]. Ut Servius scribit, Pandarus "secundum Homerum Minervae persuasione certamen singulare Menelai et Paridis, cum in eo esset ut Paris vinceretur, iacto telo diremit, quo Menelaum vulneravit".[2] Postea Tydeidem Diomedem una cum Aenea adgressus sagitta leviter sauciavit, qui ab Athena dea excitatus et ob vulnus furiosior factus Pandarum proeliantem occidit[3].
Notae recensere
 |
Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes! |