Musciacum
Musciacum,[1] vulgo Moissac, est urbs et commune Francicum 12 470 incolarum (anno 2012) praefecturae Tarnis et Garumnae in regione australi Meridiano et Pyrenaeis (a die 1 Ianuarii 2016 Occitania Ruscinone Meridiano et Pyrenaeis). Musciaci clara abbatia Sancto Petro dicata est, quae anno 1998 a Societate Educativa, Scientifica, et Culturali Consocietatis Nationum vocato patrimonium culturae mundi declarata est.
MusciacumRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Francia
Locus: 44°6′17″N 1°5′7″E
Numerus incolarum: 13 748
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Moissac
Musciacum: situs
Locus: 44°6′17″N 1°5′7″E
Numerus incolarum: 13 748
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Moissac
Gestio
Procuratio superior: Tarnis et Garumna, canton of Moissac-1, canton of Moissac-2, arrondissement of Castelsarrasin
Geographia
Superficies: 85.95 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Les Barthes, Boudou, Castellum Sarracenum, Durfort-Lacapelette, Lafrançaise, Lizac, Montesquieu, Saint-Nicolas-de-la-Grave, Saint-Paul-d'Espis
Territoria finitima: Les Barthes, Boudou, Castellum Sarracenum, Durfort-Lacapelette, Lafrançaise, Lizac, Montesquieu, Saint-Nicolas-de-la-Grave, Saint-Paul-d'Espis
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Asturica Augusta, Thomery
Tabula aut despectus
Notae recensere
- ↑ Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~. Mussiacum, Musciacum: J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
Bibliographia recensere
- Bastien Lefebvre, Un pressoir et des résidus de vinification de la fin du xiiie s./début du xive s., découverts dans le centre de Moissac (Tarn-et-Garonne), Crescentis, no. 3, 2020
Nexus interni
Nexus externi recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Musciacum spectant. |
|
|
Situs geographici et historici: Locus: 44°6′17″N 1°5′7″E • OpenStreetMap • GeoNames • "82112" apud INSEE • Большая российская энциклопедия |
 |