Maximus Planudes

Maximus Planudes

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 1260, 1260; Nicomedia
Obitus: 1305; Constantinopolis mediaevalis
Patria: Imperium Romanum Orientale

Maximus Planudes (Graece: Μάξιμος Πλανούδης, natus circa annum 1260 Nicomediae Bithyniae; mortuus anno 1330 Constantinopoli) fuit grammaticus ac theologus Imperii byzantini, qui imperatoribus Michaele VIII et Andronico II floruit. Maximam vitae partem Constantinopoli egit, ubi monachus litteris ac doctrinae incubuit. Et Anthologiam Planudeam recensuit. Multa opera Latine Graece vertit, Ciceronis et Boethii et Ovidii.

Editiones

Versiones Planudis

• Annamaria Pavano (Ed.): Maximus Planudes: M. Tulli Ciceronis Somnium Scipionis in Graecum translatum. Romae 1992
• Anastasios Ch. Megas (Ed.): Macrobii commentariorum in "Somnium Scipionis" libri duo in linguam Graecam translati. Thessalonicae 1995
• Manolis Papathomopoulos (Ed.): Anicii Manlii Severini Boethii De consolatione philosophiae. Traduction grecque de Maxime Planude. The Academy of Athens, Athenis 1999, ISBN 2-7116-8333-8 (Ed. critica)

Alia opera

• J. F. Boissonade (Ed.): Anecdota Graeca, 6 Vol., 1829-1844, denuo typis mandata 1962
• Carolus Immanuel Gerhardt (Ed): Maximus Planudes: Das Rechenbuch. Nach den Handschriften der kaiserlichen Bibliothek zu Paris. H. W. Schmidt, Halle 1865
• Iacobus Paulus Migne (Ed.): Patrologiae cursus completus, Series Graeca, Vol. 147, 1865 (scripta theologica)
• Max Treu (Ed.): Maximi monachi Planudis epistulae. Gutsmann, Vratislaviae 1890

Bibliographia

• Carl Wendel: Planudes, Maximos. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Vol. XX,2, Stuttgardiae 1950, Col. 2202–2253.
• Maximos Planudes. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL).
• Nóra Fodor: Die Übersetzungen lateinischer Autoren durch M. Planudes. Dissertatio, Heidelbergae 2004, in interrete (PDF)

Nexus externi

• Metamorphoseon Libri XV Graece Versi A Maximo Planude... Parisiis 1822

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!