Maximilianus Ziegelbauer

Maximilianus Ziegelbauer (natus die 6 Septembris 1923 Memmingae^[1], mortuus die 21 Novembris 2016 ibidem) episcopus auxiliaris Germanicus fuit in Dioecesi Augustana Vindelicorum.

Vita recensere

Ziegelbauer, postquam Dilingae theologiae studuit die 21 Maii 1950 sacerdos ordinatus est. Tunc capellanus factus est in parochia Augustana Santi Mauritii, unde ei ab anno 1952 quadriennium tamquam secretarius Iosepho Freundorfer episcopo vacare licuit.

Sed ex anno 1956 diu atque diligenter animarum cura fungebatur Memmingae ad Fanum Mariae in caelos assumptae antequam die 1 Octobris 1965 vicarius cathedralis Augustanus nominatus est. Triennio post capitulanus cathedralis proclamatus est. Anno 1973 corporatio catholica studentica Monacensis K.B.St.V. Rhaetia München eum in gremio suo recepit.

Die 2 Augusti 1983 summus pontifex Ioannes Paulus II Maximilianum Ziegelbauer et episcopum titularem Lapdae (in Africa proconsulari) et episcopum auxiliarem Augustanum promovit. Quem die 22 Octobris eiusdem anni consecravit Iosephus Stimpfle episcopus Augustanus, auxiliantibus Manfredo Müller Ratisbonensi et Rudolpho Schmid Augustano. Ziegelbauer sententiam sibi elegit hanc: Fundata supra petram. Annis inter 1984 et 1998 vicarius episcopalis fuit quoad Ecclesiae momentum in culturalibus servandum. Die 7 Septembris 1998 Sancta Sedes dimissionem aetatis caussa petitam probavit.

Die 11 Septembris 1988 Ziegelbauer sex novas campanas aëneas pro ecclesia Memmingensi ad Sanctum Iosephum benedixit.^[2] Aetate valde provectus die 21 Novembris 2016 in valetudinario Memmingensi naturae concessit.^[3]

Liturgiae recentioris adversarius recensere

Constat Maximilianum Ziegelbauer instaurationem liturgicam minoris aestimavisse. Anno 2002 in pamphleto suo Die „alte“ Kirche ist mir lieber occasum fidei post Concilium Vaticanum Secundum lugebat atque querebatur. Quod in colloquio percontativo cum Martino Zips ephemeridis Süddeutsche Zeitung porro explicavit, quod Valahfridus Stroh in Latinum convertit.^[4]

Ibi dixit idioma Latinum in sacris faciendis et in soteriologia intelligenda magis aptum esse quam linguas verniculares secundum istum ordinem liturgicum novum, qui hominis partes in sacris mysteriis celebrandis nimis efferret et divina committeret. Ecce notiones eius: Non solum Concilium Vaticanum Secundum ut ritus Latini Latine agantur postulat; sed etiam Omnium Gentium Musicorum Ecclesiasticorum Sodalitas abolitionem Latini sermonis ut insanam deplorat. [...] Sunt sane aptae (linguae), sed nescio quomodo Latina verba in Deo colendo longe accommodatiora tam augustis arcanis videntur. Nam salvationis nostrae mysterium hoc aevo terrestri nisi per signorum imaginum verborum tamquam velamenta et involucra fieri non potest. [...] Plurimi eorum, qui auctoritate Concilii Vaticani Secundi sententias suas munire volunt, sine dubio hominem nimii faciunt. Quare verendum est ne, cum hominem atque humana tamquam sancta venerantur, Dei ipsius maiestatem imminuant.

Rude donatus cum permissu archiepiscopi Ioachimi Meisner Coloniae Agrippinae in fano Sancti Cuniberti liturgiam secundum ordinem missam vetustiorem (anno 1962 instauratum) celebrare quivit. Quod motu proprio Ecclesia Dei ex anno 1988 in necessitatibus permisit.^[5]

Honores recensere

civis Memmingensis honoris causa
decoratio insigni Bavarico pro meritis (Bayerischer Verdienstorden)

Opera recensere

Angst vor der Tradition? Die Heilige Messe und die Kirche von heute. FE-Medienverlag, Kißlegg (Algoviae) 2008, ISBN 978-3-939684-24-4.
Die „alte“ Kirche ist mir lieber. Ein Plädoyer für die Wiederentdeckung des Katholischen. Stella-Maris-Verlag, Buttenwiesen 2002, ISBN 3-93422-525-X.
Johannes Eck. Mann der Kirche im Zeitalter der Glaubensspaltung. EOS-Verlag, ad Sanctam Ottiliam 1987, ISBN 3-88096-054-2.
Jugend, willst du noch katholisch sein? Wege zu einer neuen Identität. Auer, Donawerdae 1983, ISBN 3-40301-461-4.
Im Banne des Papstbesuchs. Deutschlands festliche Kirche. Auer, Donawerdae 1980, ISBN 3-40301-202-6.
Katholische Kirche und Katholizismus in Memmingen von 1900 bis 1975. Apud: Jahrbuch des Vereins für Augsburger Bistumsgeschichte. Tomus 10, 1976, ISSN 0341-9916, p. 369–417.
Der Kirche auf der Spur. Verlag Winfried-Werk, Augustae Vindelicorum 1971–1973;
- Band 1: Reise durch die geistliche Landschaft Deutschlands. 1971;
- Band 2: Ihr Erbe und Auftrag in Deutschland. 1973.