Luna (-ae, f, Graece Σελήνη Selēnē) in mythologia et religione Romana est dea et effigies divina lunae planetae.

Luna, a Stich von Hans Sebald Beham anno 1539 picta.

Nomine lunae etiam utuntur linguae Romanicae.

Mythologia recensere

In mythologia Romana, Luna dea Solem fratrem et Auroram sororem habet. Hic tres liberi sunt Hyperionis et Theiae, qui a Graecis Titanes appellantur.

Cultus antiquus recensere

Cultus Lunae deae verisimilius primo Latinus erat, ad quem cultus Graecus Artemidis vel Selenes pertinebat. Sic probabiliter descriptiones Lunae virginis in bigis ortae sunt.

Templum Lunae sacrum in Aventino monte erat, ubi quotannis die 31 Martii culta est. Hoc ab Servio Tullio condi dicitur et prope templa Dianae et Cereris stabat ad 64 a.C.n., cum incendio deletum sit. Alterum templum in Palatino monte Lunae Noctilucae sacrum erat, quod nocte luxit et eodem anno deletum est.

Bibliographia recensere

  • Kerényi, Karl. 2010. Die Mythologie der Griechen: Die Götter- und Menschheitsgeschichten. Monaci: DTV. ISBN 3-423-30030-8.

Nexus interni

 

Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes!

 

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!