Lingua Histroromanica

Lingua Histroromanica^[1] est lingua Indoeuropaea divisionis Romanicae orientalis, Dacoromanicae cognata, locutoribus perpaucis satis longinque a Romania distantibus in parte Croatiae occidentali habitantibus in regione Histria.

lingua Histroromanica Rumâreşte, Vlăşeşte
IPA:	[ rumɨreʃte, vləʃeʃte ]
Taxinomia:	lingua Indoeuropaea e divisione orientali stirpis Romanicae, Dacoromanicae proxime cognata
Locutores:	circa 270
Sigla:	1 , 2 ruo, 3 ruo
Status publicus
Officialis	—
Privata	Croatia
Litterae:
Scriptura:	Latina
Procuratio:	nulla
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Situs locutorum linguarum Romanicarum orientalium

Notae recensere

Situs locutorum linguae Histroromanicae (tabula Italiane rubricata)

Wolfgang Dahmen, Istrorumänisch. Lexicon der romanistischen Linguistik. III (Tubingae, 1989) pp. 448–460
Nerina Feresini, Il Comune istro-romeno di Valdarsa. Tergesti: Edizioni Italo Svevo, 1996
August Kovačec, Istrorumunjsko-hrvatski rječnik s gramatikom i tekstovima: Glosar Istroroman-Croat cu gramatica si texte. Polae: Mediteran, 1998
Josif Popovici, Dialectele romîne din Istria. Halae Saxonum, 1909
Pavao Tekavčić, "Due voci romene in un dialetto serbo-croato dell'Isola di Veglia (Krk)" in Studia Romanica vol. 7 (1959) pp. 35-38