Imperium Latinum[1][2] anno 1204 ab equitibus Europaeis ("Francis" dictis) et Re publica Veneta quarta expeditione sacra conditum fere regionem circa Constantinopolim sitam atque partes Thraciae, Bithyniae et Asiam minorem boreo-occidentalem comprehendebat. Imperium ex feudis constitutum usque ad annum 1261, sed aliqua dominia feudalia (sub appellatione Francocratia comprehensa) multo longius permanebant.

Wikidata Imperium Latinum
Res apud Vicidata repertae:
Imperium Latinum: insigne
Imperium Latinum: insigne
Imperium Latinum: vexillum
Imperium Latinum: vexillum
Terra continens: Europa, Asia
Caput: Constantinopolis mediaevalis

Gestio

Populus

Tabula aut despectus

Imperium Latinum: situs
Imperium Latinum: situs

Nomina eo aevo usitata fuerunt Romania[3] et imperium Romaniae.[4]


Notae recensere

  1. "Cum Imperium Latinum ea tempestate Constantinopoli tenerent Balduinus, Henricus, Petrus, Robertus, Balduinus II." (1700) (p. 127 apud Google Books)
  2. "Imperium Latinorum": Louis Thomassin, Vetus et nova Ecclesiae Disciplina (1730) (vol. 1 p. 58 apud Google Books)
  3. Vide R. L. Wolff, "Romania: the Latin Empire of Constantinople" in Speculum vol. 23 (1948)
  4. "Imperium Romaniae", cf. titulus opusculi Partitio terrarum Imperii Romaniae. Ita et recentes, e.g. (contextu Anglico) E. Olshausen, "The eastern Mediterranean at the time of the Imperium Romaniae (1204–1261)" in Brill's New Pauly Atlas

Nexus interni

 

Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes!

Imperatores Latini

Balduinus I 1204 • Henricus 1206 • Petrus 1216 • Yolanda 1217 • Robertus 1221 • Balduinus II 1228–1261 cum collega Ioannes Brenensis 1229–1237