Hypotheca[1] (-ae, fem.) Graece ὑποθήκη est praedium quod pignus est pecuniae mutuae datae. Si debitor pecuniam debitam solvere non potest in iure civili, praedium auctione venditur et pretium creditori seu hypothecario datur.

Notae recensere

  1. Lewis, C.T. & Short, C. (1879). A Latin dictionary founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary. Oxford: Clarendon Press.
 

Haec stipula ad ius spectat. Amplifica, si potes!