Heruli

Heruli fuerunt gens Germanica. Saepe a multis alteris barbaricis gentibus devinctus est ut provincias Romanas petirent. Odoacer, quis ultimum imperatorem Romanum Occidentem deiecit et primus rex Italiae factus est, notissimus e Herulis est.

Historia

Historicus Iordanes Herulos e domo suo, Danicis insulis, depulsus esse a Danis scripsit. Post rem, Heruli nomades facti sunt. Heruli contra Romam cum Gothis pugnaverunt tertio saeculo. Notissimum contemplatu, hic exercitus Byzantium in anno 267 depopulavit. Ad finem quarti saeculi, Heruli fuerunt Ostrigothis et Hunnis servi. Tandem, in anno 454, cum Hunnicum regnum rutus sit, Heruli statuerunt suum regnum in moderna Slovakia. Regno a Langobardis victo, reliqui Heruli cum Langobardis sociaverunt et ad Italiam iverunt. Marcellinus tradidit Orientem Imperium Romanum sivisse Herulos ad sedendum urbes oppidaque vacua in Moravia. Hoc sedendum iussus est ab Anastasio I anno 512. Una aetate habita, Romanae chartae non iam notaverunt regnum Herulorum. Tamen, chartae ostenderunt Herulos militavisse in exercitu imperii antequam sextum saeculum. De Procopio, Multi Heruli eo tempore Scandinaviam rediit.

Nexus interni

• Flavius Romulus
• Migrationes Europaeae populorum et gentium
• Ostrogothi

Nexus externi

Nota: Omnes nexus externi Anglice scripta sunt.

• The Heruls (2006) a Troels Brandt.
• Heroli in Paul's History of the Lombards i.20:
• various resources on the Erils/Heruli
• The Heruli; The forefathers of the Samogitians a Northvegr Fundato