Henricus van de Velde

Henricus Clemens van de Velde sive vulgo Henry van de Velde (natus Antverpiae die 3 Aprilis 1863 et mortuus Turico die 25 Octobris 1957) fuit architectus et artifex Belgicus inclutissimus.

Henricus van de Velde anno 1904

Vita

Statua eius in maeniano xenodochii Ad Elephantum, Vimariae

Van de Velde annis ab 1881 ad 1883 arti pingendi studet Antverpiae, ad annum 1885 etiam Lutetiae. Ibi motio impressionismi ei cognoscitur. Anno 1885 in Belgium reversus impressionismo novo, qui dicitur, incumbit. Duos annos post motione Anglica Arts & Craft, quae vocatur, captatur. Haud post annum 1893 a picturis faciendis ad opificium artefactorum convertitur. Anno 1894 in matrimonium ducit Mariam Sèthe. Anno 1895 inspiciuntur primae adumbrationes ad interna habitationum ornanda. Anno 1896 pinacothecae Parisiensi "L'Art Nouveau" interna sex perfecta praesentat. Anno 1897 particeps est in Expositione internationali artium Dresdae habita. Van de Velde institor de supellectilibus fit Bruxellis (anno 1898) atque Berolini (anno 1899).

Anno 1890 Berolinum et anno 1892 Vimariam commigrans fungitur muneribus architecti consultorisque in rebus iconopolicis. Vimariae Seminarium artefactorum conditur, quod inde ab anno 1906 vel schola superior fit, anno 1919 autem finem habet. Anno 1917 in Helvetiam it Belli mundani primi causa. Annis ab 1919 ad 1926 in Batavia architectus et artifex in servitio domnae Helenae Kröller-Müller est. Anno 1926 introducit ideas motionis Bauhaus in Belgium ad institutum quod vocatur "Institut Supérieur des Arts Décoratifs (ISAD)". Anno 1933 designat concipitque naves personarum et currus ferriviarios personarum. Anno 1936 bibliotheca universitaria Gandavi construitur. Anno 1936 museum in provincia Geldriae, ad Otterlo, Museum Kröller-Müller erigi iubent. Anno 1937, in Exhibitione mundana Parisiorum papilio praeconialis Belgica visitantes ad admirationem movet, anno 1938 papilio altera Novi Eboraci. Anno 1947 denuo in Helvetiam sese recipit, anno 1954 Museum Kröller-Müller terminatur. Anno 1957 moritur commemorationis scribendis finitis.

Nexus interni

Villa Schulenburgensis, Museum Henrico van de Velde dicatum

Bibliographia

• John Dieter Brinks: Denkmal des Geistes: die Buchkunst Henry Van de Veldes, Laubach & Berlin 2007, ISBN 978-3-935518-72-7.
• Thomas Föhl & Antje Neumann: Henry van de Velde. Raumkunst und Kunsthandwerk. Ein Werkverzeichnis in sechs Bänden, vol. 1: Metallkunst, Leipzig 2009, ISBN 978-3-86502-221-9.
• Thomas Föhl: Henry van de Velde. Architekt und Designer des Jugendstils. Weimar 2010, ISBN 978-3-939964-02-5.
• Thomas Föhl, Sabine Walter (Hrsg.): Leidenschaft, Funktion und Schönheit. Henry van de Velde und sein Beitrag zur europäischen Moderne. Catalogus exhibitionis Museo Novo Vimariense, Vimaria 2013. ISBN 978-3-86539-685-3.
• Ursula Muscheler: Möbel, Kunst und feine Nerven. Henry van de Velde und der Kultus der Schönheit. Berlin 2012, ISBN 978-3-937834-50-4.

Nexus externus

Vicimedia Communia plura habent quae ad Henricum van de Velde spectant.

• Pagina interretialis VIAF