Epimetheus
In mythologia Graeca Epimetheus (Graece Ἐπιμηθεύς) erat filius Iapeti Titanis et Oceanidis cuiusdam[1], frater igitur Atlantis et Promethei. Ipse ex Pandora prima muliere mortali Pyrrham genuit, Deucalionis uxorem. Eius nomen "qui post rem actam intelligit" significat[2], ita fratri Prometheo opponitur cuius nomen Graecum "providus" valet (ἐπί versus πρό).
Etenim quamquam Prometheus fratrem monuerat Iovis dona caveret ille Pandoram, primam mulierem a deis ornatam et a Mercurio in terras ductam, miratus accepit quae ollam vel pyxidem mala omnis generis continentem secum portabat. Curiositate mota ollam aperuit et omnia mala quae nunc mortales vexant in terras evolarunt.
Notae recensere
- ↑ Asia secundum Apollodori bibliothecam, Clymene secundum Hesiodum et Hyginum.
- ↑ Opera et dies versus 89ː αὐτὰρ ὃ δεξάμενος, ὅτε δὴ κακὸν εἶχ᾽, ἐνόησε = at ille postquam accepit, cum iam malum adesset, intellexit.
Fontes recensere
- Apollodori bibliotheca I.2.3.
- Hesiodus, Theogonia 507-14 ; Opera et dies 42-105
- Hyginus mythographus, Fabulae 142, 155