Endoscopia[1] (a Graeco ἔνδον endon 'intus' + σκοπεῖν skopein 'aspicere') est instrumentum medicum rationis exploratoriae quae ad artem medicam pertinet et qua adhibito endoscopio inspicitur corpus intrinsecus. Endoscopia potest esse diagnostica, therapeutica, chirurgica. Distinctione aliis instrumentis scopentis medicinis, endoscopium in viscus aut membrum prorsus inseritur. Endoscopia perfici potest ab uno medico vel chirurgo et aeger vigilare vel sedari potest.

Endoscopium

Usus recensere

 
Cholecystectomia laparoscopica

Endoscopia potest explorari

  • Cavitas abdominalis (laparoscopia): Iecur, lien, uterus, ovaria etc.
  • Apparatus digestivus:
Oesophagus, stomachus et duodenum (oesophagogastroduodenoscopia), intestinum tenue :(enteroscopia), intestinum crassum (coloscopia, sigmoidoscopia).
Endoscopia potest fieri inquisitio symptomatum eiusdemmodi in systemate digestivo includentium nauseam, vomitionem, dolorem abdominis, impeditum hauriendi et cruentum gastrointestinale.
  • Apparatus respiratorius:
Nasus (rhinoscopia)
  • Auris (otoscopia)
  • Systema urinarium (cystoscopia)

Bibliographia recensere

  1. Arnaudov, G.D. (1964). Terminologia medica polyglotta. Latinum-Bulgarski-Russkij-English-Français-Deutsch. Sofia: Editio medicina et physcultura.