Damascus (Arabice دِمَشق Dimašq sive in Syria الشام al-Šām, interdum مدينة الياسمين Madīnat al-Yāsmīn "urbs Iasmini") est caput et secunda Syriae urbs post Beroeam. Ambae urbes sunt partes civitatis quattuordecim gubernoratuum. Urbs, una ex veterrimarum orbis terrarum urbium continenter incultarum, est maior culturae religionisque in Levante sedes. Numerus habitantium est circa 1 711 000 (aestimatione 2009). Damasci est Universitas Damascena.

Wikidata Damascus
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Syria
Locus: 33°30′47″N 36°17′31″E
Numerus incolarum: 2 584 771
Zona horaria: UTC+3
Situs interretialis
Nomen officiale: دمشق

Gestio

Praefectus: Bishr Al Sabban
Procuratio superior: Damascus Governorate

Geographia

Superficies: 105 chiliometrum quadratum

Tabula aut despectus

Damascus: situs
Damascus: situs

Damascus, in Syria meridio-occidentali situs, a Tripoli ad australem versus iacens, est sedes metropolitae 2.6 millionum incolarum (2004) regionis.[1] Regio urbana, geographice se in orientalibus montium Anti-Libanum? radicibus 80 km ad orientem litoris Maris Mediterranei in planitie 680 m supra maris aequor conlocans, clima semiaridum ob effectum umbrae pluvialis habet. Barada Flumen per urbem fluit.

Etymologia recensere

 
Vetus via Damascena.
 
Despectus in urbem ex Monte Qassiun.
 
Facies mescita Umayyad.
 
Ruinae Templi Iovis ad aditum Al-Hamidiyah Souq.
 
Via recta appellata biblica.
 
Area mescitae Umayyad.

Nomen Damasci primum in geographico Thutmosis III indice ut T-m-ś-q saeculo 15 a.C.n. apparuit.[2] Urbs Arabice Dimashq al-Shām (دمشق الشام) appellatur, nomen saepe ad Dimashq vel al-Shām ab incolis urbanis aliisque civibus Syriae et hominibus aliarum civitatum Arabicarum redditum. Al-Shām est nomen Arabicum quod 'septentrionalis' et 'Syria' significat; Syria ipsa, praecipue historica Syria Maior, Bilād al-Shām (بلاد الشام 'terra septentrionalis') vicissim appellatur. Etymologia nominis antiqui T-m-ś-q est incerta, sed radix fortasse est praesemitica. Fontes scripti id attestantur ut Dimašqa Accadiane, T-ms-ḳw Aegyptice, Dammaśq (דמשק), Aramaice Vetere, et Dammeśeq (דמשק) Hebraice Biblice. Litterae Accadianae in Epistolis Amarnensibus, ex saeculo 14 a.C.n., inveniuntur. Posteriores nominis litterae Aramaice resh (littera r) importunum saepe comprehendunt, fortasse a radice dr 'domus' motae; unde nomen Darmeśeq Qumranicum, et Darmsûq (ܕܪܡܣܘܩ) Lingua Syriaca scriptum.[3][4] Latina urbis nomen, Damascus, ex Δαμασκός verbo Graeco deducitur, quod ex Aramaice דרמשק 'locus bene inrigatus' ortum est.[5][6]

Situs historici recensere

Moenia et portae Damasci recensere

Vetus urbs Damascena, cuius area est circa 128 hectares,[7] vallis in lateribus septentrionalibus orientalibusque atque in parte lateris meridiani cingitur. Sunt septem portae urbanae exstantes, quarum veterrima ex temporibus Romanis manet. Hae sunt, secundum horologii motum a septentrionibus arcis:

  • Bab al-Saghir (Parva Porta)
  • Bab al-Faradis (Porta Pomarii, vel Porta Paradisi)
  • Bab al-Salam (Porta Pacis), omnibus secundum septentriones Urbis Veteris fines
  • Bab Tuma ("Tuma" vel Porta Thomae) in angulo boreorientali, in Christianum eiusdem nominis quadratum ducens
  • Bab Sharqi (Porta Orientalis) in muro orientali, sola porta cui manet propositum Romanum
  • Bab Kisan in meridio-orientali haec porta nunc occluditur et Cappella Sancti Pauli in structuram aedificata est,
  • Bab al-Jabiya apud aditum ad Souk Midhat Pasha, in meridio-occidentali

Aliis regionibus praeter urbem muro cinctam etiam est nomen portae: Bab al-Faraj et ad meridio-occidentalem urbis partem Bab Mousalla et Bab Sreija.

Templa Christiana in urbe vetere recensere

Situs Islamici in urbe vetere recensere

Pinacotheca recensere

Clari cives recensere

Nati recensere

Mortui recensere

Notae recensere

Bibliographia recensere

Opera Theodisce scripta
  • Immanuel Benzinger: Damaskos 1. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band IV,2, Stuttgart 1901, Sp. 2042–2048.
  • Klaus Stefan Freyberger: "Das kaiserzeitliche Damaskus: Schauplatz lokaler Tradition und auswärtiger Einflüsse." Damaszener Mitteilungen 11 (1999) pp. 123-138.
  • Brigid Keenan: Damaskus. Verborgene Schätze im Orient. Stuttgart 2001. ISBN 3-7630-2384-4.
  • Hugh Kennedy: The Prophet and the age of the Caliphates. The Islamic Near East from the sixth to the eleventh century. London 1986, ISBN 0-582-49312-9 (engl.)
  • Carmella Pfaffenbach: Damaskus: Von der traditionellen orientalischen Stadt zur kulturell globalisierten Metropole des Südens. In: Günter Meyer (Hrsg.): Die arabische Welt im Spiegel der Kulturgeographie. Veröffentlichungen des Zentrums für Forschung zur arabischen Welt (ZEFAW) Band 1, Mainz 2004, pp. 62-69
  • Wayne T. Pitard: Ancient Damaskus. A historical study of the Syrian city-state from earliest times until its fall to the Assyrians in 732 BC. Winona Lake 1995, ISBN 0-931464-29-3 (engl.)
  • Louis Pouzet: Damas au VIIe/XIIIe s. Vie et structures religieuses dans une métropole islamique. Beyrouth 1988.
  • Christian Reder, Simonetta Ferfoglia (Hrsg.): Transferprojekt Damaskus. urban orient-ation (Recherchen, Gespräche, Essays, deutsch/arabisch), Edition Transfer bei Springer Wien-New York 2003, ISBN 3-211-00460-2
  • Jean Sauvaget: Les monuments historiques de Damas. Beirut 1932
  • Frank Rainer Scheck, Johannes Odenthal: Syrien. Hochkulturen zwischen Mittelmeer und Arabischer Wüste, Ostfildern: DuMont, 5. Aufl. 2011, pp. 124-171 ISBN 978-3-7701-3978-1
  • Michael Teupel: Damaskus - Syrien. International Travel Books, Hamburg 2008, ISBN 978-3-00-024099-7
  • Wiegand, Theodor, ed. 1921. Damaskus: Die antike Stadt. Wissenschaftliche Veröffentlichungen des Deutsch-Türkisches Denkmalschutzkommando, 4. Berolini.
  • Theodor Wiegand (Hrsg.): Damaskus: Die islamische Stadt (Wissenschaftliche Veröffentlichungen des deutsch-türkischen Denkmalschutz-Kommandos, Heft 5), Berlin 1924
  • Nicola Ziadeh: Damascus under the Mamluks. Oklahoma 1964
Commentarii

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Damascum spectant.
Asiae urbes milies milium incolarum (urbibus Indicis et Sinicis exceptis)

Adana • Almata • Ancyra • Attalea • Bacua • Bagdatum • Bancocum • Bandung • Basra • Bekasi • Berytus • Busan • Cabura • Caesarea in Cappadocia • Caloocan • Canthoum • Celiabinsca • Chittagong • Crasnoiarium • Cuala Lumpuria • Dacca • Daegu • Daejeon • Damascus • Urbs Davaensis • Depok • Dubai • Emesa • Erivanum • Faisalabad • Fukuoka • Gaziantep • Gedda • Comum • Goyang • Gujranwala • Haiphongum • Halapia • Hanoi • Hirosima • Hochiminhopolis • Hyderabad • Iconium • Incheon • Isfahanum • Jakarta • Johor Bahru • Karachium • Karadsch • Kawasaki • Khulna • Klang • Kōbe • Kuangiu • Kyotum • Lahorium • Makassar • Mandalay • Manila • Mexatum • Mecca • Medan • Medina • Mausilium • Multanum • Nagoya • Novosibirscum • Omium • Osaka • Palembang • Peshawar • Philadelphia • Phnom Penh • Prusa • Pyeongyang • Urbs Quezon • Rangunum • Rawalpindi • Riadum • Saitama • Sanaa • Sapporum • Sirasium • Semarang • Sendai • Seongnam • Seulum • Singapura • Smyrna • Sulaimaniyya • Surabaya • Suwon • Tangerang • Tangerang Selatan • Taskentum • Tauris • Teheranum • Tiphlis • Tokium • Ulanbatoria • Ulsan • Vasetum • Yokohama

Urbes Asiae capitales

Ordine alphabetico enumerataeAbu Dhabi • Ancyra • Aşgabat • Astana • Bacua • Cuala Lumpuria • Bagdatum • Bancocum • Bandar Seri Begawan • Berytus • Cabura • Catmandum • Cuvaitum • Dacca • Damascus • Dellium Novum • Dili • Doha • Dušanbe • Erivanum • Hanoi • Hierosolyma • Islamabada • Jakarta • Leucosia • Malé • Manama • Manila • Mascatum • Naypyidaw • Pechinum • Philadelphia • Phnom Penh • Pisphecum • Pyeongyang • Riadum • Sanaa • Seulum • Singapura • Sri Jayawardenapura Kotte • Taipeia • Taskentum • Teheranum • Thimphu • Tiphlis • Tokium • Ulanbatoria • Vientiana
Sub civitatum nominibus annexaeAegyptus • Afgania • Arabia Saudiana • Armenia • Atropatene • Baharina • Bangladesa • Birmania • Bruneium • Butania • Cambosia • Chirgisia • res publica Coreana • res publica popularis democratica Coreana • Cuvaitum • Cyprus • Georgia • Iaponia • Iemenia • India • Indonesia • Iordania • Iracum • Irania • Israël • Kazachstania • Laotia • Libanus • Malaesia • insulae Maldivae • Mongolia • Nepalia • Omania • Pakistania • Philippinae • Emiratus Arabici Coniuncti • Quataria • Russia • res publica popularis Sinarum • res publica Sinarum • Singapura • Syria • Tadzikistania • Taprobane • Thailandia • Timoria Orientalis • Turcia • Turcomannia • Uzbecia • Vietnamia